خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)-سارا عليخانی: مجموعه داستان «هارمونی نامطبوع» (كه نشر ثالث آن را منتشر كرده) نسبت به كتاب اول اين نويسنده «هيچ وقت پاي زن‌ها به ابرها نمي‌رسد» مجموعه قابل تأمل‌تر و پخته‌تری است و شخصيت‌پردازي‌ها كامل‌تر شكل گرفته‌اند و از سويی فضای يكدست داستان‌ها كه عمدتاً فضايی ملموس از احساسات، دغدغه‌ها و مشكلات زنانه است، يكي از محاسن اين مجموعه است.

داستان‌ها در ژانر واقعگرای اجتماعی نوشته شده (البته به استثناء داستان خورشيد براي تو) است و همين امر كه مخاطب را با داستان‌هايی كه داراي يك اتمسفر هستند و در يك ژانر نوشته شده‌اند و بعد از تمام شدن يك داستان رمانتيك به يكباره در داستان بعدی پرتش نمی‌كند در ژانر پليسي و ... این نكته قوت كار است. مي‌توان گفت قلاده اليزابت، بازي آدم بزرگ‌ها و اس بده البته به نظر بنده، از بهترين داستان‌های مجموعه هستند، كه مي‌تواند با نثری روان و شيوه روايت جذاب، مخاطب را به سادگی با خود همراه كند. قالب نوشته‌های مرضيه سبزعليان در هر دو مجموعه داستانش با مسائل اجتماعی و خانوادگی سروكار دارند. و اين امر اشاره به نوع نگاه نويسنده به موضوع پس ذهنش دارد كه گويا هميشه همراه اوست. از سوي ديگر نويسنده داستان‌ها را ساده و روان روايت كرده و مخاطب چنان به راحتی با آن خو مي‌گيرد و ارتباط برقرار مي‌كند كه گويی دارد واگويه مسائل شخصی خود نويسنده را مي‌خواند يا دستكم چنان می‌تواند با آن همذات‌پنداری كند كه در پس قصه‌ها، زنان نزديك به خودش را ببيند. اين ملموس بودن داستان‌ها خوب است و موجب همراهي بيش از پيش مخاطب با اثر مي‌شود به شرط آنكه نويسنده را به ورطه شخصي‌نويسي نيندازد.

اين شيوه روايت نويسنده و انتخاب سوژه‌هايی كه عمدتاً بسياری از زنان جامعه امروز ما، با آن درگير هستند كمك كرده به اينكه داستان‌ها جان داشته باشند. و بتوانند مخاطب را تا انتهای داستان با خود همراه كنند. هر چند به نظر مي‌رسد ديگر وقت آن رسيده كه نويسنده به جهان خارج از خود سفر كند و به تدريج تجربه ديگران را مشاهده و روايت كند. البته شايد خيلي زود باشد براي اين ادعا كه اين شيوه نوشتن مي‌تواند در آينده نزديك نويسنده را صاحب سبك خودش كند و بشود امضاءاش را پاي آثارش ديد. راوي‌های سبزعليان، هرچند در كمال خونسردی جزئي‌ترين و گاه دردناك‌ترين مسائل احساسی و اجتماعی زنان را با بی‌طرفي بيان مي‌كنند و به هيچ وجه جانبداري مستقيمي نسبت به مردها يا زن‌ها در داستان‌هايش ديده نمي‌شود اما نبايد ناديده گرفت كه او با زيركی هرچه تمام‌تر در لايه‌اي پنهان مخاطب را می‌كشاند به جايی كه نسبت به زنان دلسوزتر شود و رفتار مسالمت‌آميزتری داشته باشد.