به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از ژاپن‌تایم، همه گودزیلا را می‌شناسند؛ فیلمی که در سال ۱۹۵۴میلادی ساخته شد و معروف‌ترین هیولای ژاپن را به دنیا معرفی کرد. اما حتی منتقدین یا طرفداران آن، خیلی گذرا به نام کارگردان آن، یعنی «ایشیرو هوندا» اشاره می‌کردند. هنوز که هنوز است برخی نام او را «اینوشیرو هوندا» می‌نویسند. اگر هوندا مثل دوست و همکار قدیمی‌اش، آکیرا کوروساوا، یک فیلمساز مطرح جهانی می‌شد، شاید دنیا زودتر نام کوچک او را یاد می‌گرفت.

«ایشیرو هوندا: یک زندگی در فیلم، از گودزیلا تا کوروساوا» نخستین و احتمالا آخرین بیوگرافی کامل هوندا به انگلیسی است که توسط استیو رایفل و اِد گودزشوسکی نوشته شده است. فیلمساز وفادار به کمپانی توهو که سیاست‌های استودیو را حتی زمانی که متوجه اشتباه بودن آنها شده بود، دنبال می‌کرد. (مثل وقتی که گودزیلا را تبدیل به یک دلقک پولک‌دار برای سرگرمی بچه‌های زیر ۱۲ سال کرد)

 هوندا، اعتقادات سفت و سختی داشت و از سال ۱۹۳۴ میلادی به خدمت ارتش امپراطوری ژاپن درآمد. وقتی در ۱۹۴۶ میلادی از اسارت نیروهای چینی رها شده و به خانه برگشت، دیگر به شدت ضدجنگ بود.

هوندا کار خود به عنوان کارگردان را در سال ۱۹۵۱ میلادی با نمایش «مروارید آبی»، نخستین اثر تخیلی‌اش آغاز کرد. او یک انسان‌گرای پرشور شیفته علم و طبیعت بود؛ از موجودات درون اقیانوس‌ها گرفته تا زندگی احتمالی روی سیاره‌های ناشناس. او نخستین کسی بود که در فیلم‌های ژاپنی از عکاسی زیر آب استفاده کرد.

موفقیت بین‌المللی فیلم گودزیلا و تاثیر عظیم آن، یک ژانر جدید راه انداخت: ژانر کایجو که عمدتا به فیلم‌های ژاپنی که در آنها یک هیولای غول پیکر حضور دارد، گفته می‌شود. به علاوه این فیلم جهان را از فرهنگ ژاپنی آگاه ساخت و البته به دامی برای هوندا تبدیل شد؛ چرا که در دهه ۱۹۵۰ و ۶۰ او به کارگردان اختصاصی کمپانی توهو برای ساخت فیلم‌های تخیلی‌اش تبدیل شد.

رایفل و گودزشوسکی در کتابشان نه تنها جزئیات ۴۹ فیلم این فیلمساز، بلکه آنهایی که هرگز در خارج از کشور نمایش داده نشده‌اند را نیز شرح می‌دهند، آنها حتی نقدها، مصاحبه‌ها و حرف‌های خود هوندا درباره کارهایش را نیز جمع‌آوری کرده‌اند.

اگر این بیوگرافی تنها برای طرفداران ژانر کایجو بود، نویسندگان آن می‌توانستند تنها به فیلم‌های هوندا در این ژانر بپردازند. در عوض این کتاب به جای روایت زندگی او،بررسی گسترده‌تر، عمیق‌تر و ارزشمندتری  از آنچه وی ساخته و سیستمی که پرورش داده، پرداخته‌اند.

درواقع، این کتاب برای تمام کسانی است که به سینمای ژاپن و هنر فیلم علاقه‌مند هستند.