به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از سیدنی‌هرالد- پیتر تمپل، جنایی‌نویس استرالیایی و برنده نخستین دوره جایزه فرانکلین روز پنج‌شنبه (17 اسفندماه) در خانه شخصی‌اش در شهر بلرت درگذشت. تمپل که سال‌ها بود با بیماری‌های گوناگونی دست‌وپنجه نرم می‌کرد، در طی شش ماه گذشته گرفتار سرطان نیز شده بود.
 
نویسنده استرالیایی با کتاب «کرانه شکسته» نخستین برنده «گلد دراگر» در بریتانیا شد. «گلد دراگر» مهم‎‌ترین جایزه انجمن نویسندگان آثار جنایی در بریتانیا است. همچنین با ادامه کتاب «کرانه شکسته» تحت عنوان «حقیقت» اولین نویسنده‌ای شد که توانست برنده جایزه فرانکلین شود که مهم‌ترین جایزه ادبی استرالیا است. تمپل برنده پنج دوره از جایزه «ند کِلیِ» استرالیا-که مخصوص آثار جنایی است- نیز شده بود.
 
تمپل در دنیا بیشتر با مجموعه چهار جلدی داستان‌های جک ایرلندی شناخته می‌شود؛ داستانی که با هنرمندی پای پیرس، بازیگر مشهور استرالیایی به اقتباسی سینمایی تبدیل شد. تمپل در طول حیاتش 9 داستان بلند نگاشته است.
 
نویسندگانی چون مایکل روباتهام و پیتر کوریس به عنوان پدرخوانده‌های ادبیات جنایی در استرالیا شناخته می‌شوند، اما این تمپل بود که سبب شد آثار جنایی کشورش وارد عرصه بین‌المللی شود. خود روباتهام درباره تمپل گفت: «وی اولین نویسنده‌ای بود که مهم‌ترین جایزه ادبی کشورش را دریافت کرد که از دیدگاه من دستاورد بزرگی به حساب می‌آید. آثار او خیلی زیبا بودند. پس از نگارش اولین داستانم با هم در فستیوالی شرکت کردیم و یکی از حاضرین از پیتر پرسید چه کتابی بخواند و پیتر کتاب من را به او پیشنهاد کرد. مجبور نبود از کسی حمایت کند اما از همه حمایت می‌کرد.»
 
تمپل اصالتاً اهل آفریقای جنوبی بود و پس از دو سال زندگی در آلمان به استرالیا مهاجرت کرد. وی ویراستار مجلاتی چون «سیدنی هرالد» و «استرالیا سوسایتی» بود و در دانشگاه «چارلز استوارت» تدریس می‌کرد.
 
وقتی رمان «حقیقت» منتشر شد جان هاروی، جنایی‌نویس معروف بریتانیایی گفت تمپل از داستانی جنایی استفاده کرد تا لایه‌های مختلف تزویر و دوروریی در جامعه را نشان دهد. هاروی نوشت: «انتخاب عنوان «حقیقت» کاملاً کنایی است. او از زندگی هر روزه مردم بهره گرفت تا بتواند ضعف‌ها و افکارشان را در قالب داستان بیان کند.»
 
خود تمپل معتقد بود تمام تلاش نویسندگان این است که از حقیقت و در واقع توهم حقیقت پرده بردارند. روزی در مصاحبه‌ای گفته بود: «اگر حقیقتی در نوشتن باشد به واکنش‌های احساسی شخصیت‌ها مربوط می‌شود. نمی‌توان دقتی در بیان جزئیات داشت و فقط باید از واقعیتی سخن گفت که خواننده تجربه‌اش را دارد.» متأسفانه خود تمپل دیگر در دنیا نیست تا با خوانندگانش از حقیقت سخن بگوید