محی‌الدین، باز‌آفرین «مرزبان‌نامه» مطرح کرد
زبان امروزی فاصله تاریخی را از بین می‌برد
تاریخ انتشار : شنبه ۱۶ خرداد ۱۳۸۸ ساعت ۱۲:۵۴
ایرنا محی‌الدین بناب مسوولیت بازآفرینی «مرزبان‌نامه» را در مجموعه «یکی بود یکی نبود» نشر کتاب پارسه بر عهده داشته است. وی معتقد است فاصله تاریخی میان خواننده امروزی با متون کهن تنها با بازخوانی، بازآفرینی و ساده‌نویسی این متون از بین می‌رود؛ البته باید توجه داشت آسیبی به متن اصلی وارد نشود.\
محی‌الدین بناب در گفت‌و‌گو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) با بیان این مطلب افزود: «مرزبان‌نامه» بازنویسی سعد‌الدین وراوینی، ادیب قرن هفتم هجری از کتاب «مرزبان‌نامه» رستم، از شاهزادگان طبرستان به گویش طبری است. نویسنده کتاب را با تاثیر
از آن‌جا که این متون برای نوجوانان سنگین هستند، موضوع اصلی و نکته‌هایی که در گذشته بیشتر توجه را جلب می‌کردند مد نظر گرفتم و با ساختارهای امروزی فضاسازی‌های داستانی را انجام دادم
از کلیله و دمنه نصرالله منشی و داستان‌پردازی از زبان حیوانات و گیاهان نوشته. از سوی دیگر داستان‌های آن کوتاه است. تمام این ویژگی‌ها این قابلیت را فراهم می‌کند که حکایت‌های کتاب را به شيوه‌ای ساده و کوتاه بازآفرینی کنیم.
وی که در بازآفرینی از نسخه «مرزبان‌نامه» به تصحیح خلیل خطیب‌رهبر استفاده کرده، ادامه داد: در جریان کار بازنویسی به ارزش بیشتر متون کهن و این‌که آن‌ها میراث فرهنگی ما هستند بیشتر پی بردم و به این دیدگاه رسیدم که این آثار همان‌طور که به ما رسیده‌اند باید حفظ شوند؛ اما بازخوانی آن‌ها آسیبی به این امر وارد نمی‌کند و می‌توان این آثار را از منظرهایی مانند تاریخ، زبان و جامعه‌شناسی بررسی کرد.
محی‌الدین بناب درباره نحوه باز‌آفرینی‌اش توضیح داد: از آن‌جا که این متون برای نوجوانان سنگین هستند، موضوع اصلی و نکته‌هایی که در گذشته بیشتر توجه را جلب می‌کردند مد نظر گرفتم و با ساختارهای امروزی فضاسازی‌های داستانی را انجام دادم.
وی یادآور شد: از میان حکایت‌های موجود در «مرزبان‌نامه» حدود ۹۰
از میان حکایت‌های موجود در «مرزبان‌نامه» حدود ۹۰ درصد آن‌ها را در این کتاب آورده‌ام، به جز حکایت‌هایی که از نظر قصه‌پردازی و فضاسازی این امکان برای آن‌ها وجود نداشت
درصد آن‌ها را در این کتاب آورده‌ام، به جز حکایت‌هایی که از نظر قصه‌پردازی و فضاسازی این امکان برای آن‌ها وجود نداشت.
این نویسنده تاکید کرد: ارائه متون کهن به همین شیوه و زبان برای دانش‌آموزان دشوار است و فاصله‌ای عمیق بین آنان با این متون به وجود می‌آورد؛ این‌گونه متون یا باید در دانشگاه‌ها و به صورت تخصصی ارائه شوند و یا با ساده‌نویسی و بازآفرینی در اختیار دانش‌آموزان قرار گیرند.
وی در پایان افزود: روایت حکایت‌های کهن به شیوه قصه برای برقراری بهتر ارتباط با آن‌ها مناسب‌تر است. درباره «مرزبان‌نامه» نیز بسیاری ازاین حکایت‌ها در میان مردم رواج داشته و سینه به سینه منتقل شده است؛ اما شاید بیشتر افرادی که این حکایت‌ها را استفاده می‌کردند از منبع اصلی آن اطلاع نداشته باشند.
محي‌الدين تکنیسین علوم آزمایشگاهی است و همزمان به ترجمه و پژوهش در زمینه مردم‌شناسی مي‌پردازد. خودش علت اين امر شناخت ناكافي دانش‌آموزان در دوران دبيرستان از علايق و استعدادهايشان مي‌داند.
