شنبه ۲۰ مهر ۱۳۹۲ - ۱۱:۲۱
خالق داستان‌هایی برای زنان صبور

توانایی در خلق داستان‌های کوتاه جذاب، روانشناسی منطقی وتاكید بر وضعیت و روابط انسانی از زاویه زندگی روزمره انسان‌ها با تکیه بر پیچیدگی‌های خاص نوشتاری برخی ویژگی‌هایی هستند که مترجمان برای آثار آلیس مونرو، برنده 82 ساله جایزه نوبل ادبیات سال 2013 برشمرده‌اند. مژده دقیقی، مترجم کتاب «فرار» این نویسنده در ایران او را توانا‌ترین نویسنده معاصر داستان کوتاه دانسته است. گروهی از منتقدان نیز زنان داستان‌های مونرو را انسان‌هایی صبور می‌دانند که راه‌ها را برای عبور از سختی‌ها پیدا می‌کنند.-

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، این نویسنده شهیر نخستین مجموعه داستانش را در سال 1968 میلادی منتشر کرد و 45 سال تلاش کرد تا بالاخره در سال 2013 توانست رقیبان مطرحی چون هاروکی موراکامی را کنار بزند و برنده جایزه نوبل ادبیات شود. این جایزه در حالی به او اهدا شد که مونرو، چند ماه پیش اعلام بازنشستگی کرده بود.

این نویسنده کانادایی در ایران با داستان‌های کوتاهی شناخته‌ شد که در مجلات از وی ترجمه و منتشر شد و نخستین کتابی که از وی به کتابفروشی‌ها راه یافته «گریزپا» نام دارد که شقایق قندهاری آن را ترجمه کرده است. این کتاب در سال 1385 منتشر شد و بعد از این زمان بود که به تدریج افراد دیگری مانند مژده دقیقی، زهرا نی‌چین، شیرین احدزاده، مهری شرفی و حتی ترانه علیدوستی به سراغ آثار وی رفتند.

مجموعه داستان «فرار» نیز در ایران با ترجمه مژده دقیقی منتشر شده است. پیش از این مژده دقیقی مترجم این کتاب در مورد «فرار» به «ایبنا» گفته بود: «مونرو نویسنده توانایی است و شاید بتوان او را توانا‌ترین نویسندگان معاصر داستان کوتاه دانست. مجموعه «فرار» هشت داستان کوتاه از این نویسنده کانادایی را در خود جای داده است که با وجود این‌که نام داستان کوتاه را به یدک می‌کشند،‌ اما از لحاظ فرم و محتوا به رمان نزدیک شده‌اند.»

«پاییز داغ» نیز مجموعه داستان دیگری از مونرو است که شیرین احدزاده آن را به فارسی برگرداند و نشر کوله‌پشتی در سال 1389 آن را راهی کتابفروشی‌ها کرد.

در سال 1390 قندهاری بار دیگر سراغ ترجمه اثری از مونرو رفت و «عشق زن خوب» را راهی کتابفروشی‌ها کرد. وی در همان زمان درباره دلیل ترجمه اثری دیگر از مونرو به «ایبنا» چنین گفته بود: «این مجموعه، در راستای معرفی بهتر نویسنده‌ زنی است كه در نوشتن داستان‌های ‌كوتاه مدعی است و جوایز زیادی هم كه تاكنون دریافت كرده، صحت این ادعا را تایید می‌كند... داستان‌های مونرو دارای پیچدگی‌های خاصی هستند و این امر سبب می‌شود مخاطب نتواند داستان‌های مونرو را سرسری بخواند و به راحتی از كنار آن‌ها رد شود. داستان‌های او تنها برای سرگرمی نیست و معانی عمیقی در پشت آن‌ها نهفته شده است.»

«دورنمای کاسل راک» در بهمن ماه سال 1390 بر پیشخان کتابفروشی‌‌های ایران نمایان شد. زهرا نی‌چین که ترجمه این کتاب را انجام داده در زمان انتشار کتاب به «ایبنا»گفته بود: «مونرو معمولا در روایت‌هایش از بحث‌های روانشناسی عمیقی بهره می‌گیرد و درباره شخصیت‌ها و وقايع داستان‌هایش بسیار منطقی صحبت می‌كند. با این‌كه ممكن است بعضی موارد برای خواننده عجیب به نظر برسد اما در پایان داستان، منطق مونرو خواننده را قانع می‌كند كه حق با او بوده است. همين روانشناسی منطقي مونرو است كه سبب می‌شود حتی غيرمنطقي‌ترين رفتارها را با فضاسازی خاص نويسنده باور كنيم.»

ترانه علیدوستی هم اثر دیگری از مونرو به نام «رویای مادرم» را به نشر مرکز سپرد و این ترجمه در سال 1391 منتشر شد. این کتاب شامل پنج داستان کوتاه است و در مقدمه آن بر توانایی مونرو در نوشتن داستان تاکید فراوان شده است.

ترجمه داستان‌های کوتاه مونرو باز هم ادامه یافت و در سال 1392 کتابی به نام «خوشبختی در راه است» با ترجمه مهری شرفی منتشر شد.

مونرو، دهم جولای سال 1931 میلادی به دنیا آمد و در سال 2009 موفق به كسب جایزه بین‌المللی «من بوكر» شد. اغلب داستان‌های این نویسنده، با تاكید بر وضعیت و روابط انسانی و از زاویه زندگی روزمره انسان‌ها روایت می‌شوند و داستان‌های كوتاهش، شهرتی جهانی دارند. وی معمولا، با زبانی ساده، پیچیدگی‌های زندگی انسانی را روایت می‌كند و به همین دلیل، برخی وی را با آنتوان چخوف مقایسه کرده‌اند.

گروهی از منتقدان او را نماد داستان‌های زنانه می‌دانند زیرا اغلب از دغدغه‌ها و مشکلات زنان در داستان‌هایش می‌گوید؛ برای مثال وی در یکی از آخرین آثارش که در اواخر سال 1391 با عنوان «خوشبختی در راه است» در ایران منتشر شد روایتگر زندگی مادری است که با وجود از دست دادن سه فرزندش می‌کوشد به زندگی بازگردد. قهرمان‌های‌ اصلی او در داستان‌های این مجموعه اغلب زنانی هستند که با وجود مشکلات فراوان، صبورند و راهی برای گذشتن از مشکلات سختی‌های زندگی می‌یابند.

آلیس مونرو در سال 2009 برنده جایزه ادبی من بوکر شد. در سال 2012 میلادی نیز مجموعه داستانی به نام «زندگی عزیز» (Dear Life) از مونرو منتشر شد و آخرین اثر منتشر شده از وی به زبان انگلیسی محسوب می‌شود. ترجمه این کتاب هنوز در ایران منتشر نشده است.

علاوه بر ترجمه‌های نام برده شده از آثار مونرو به زبان فارسی، چندین کتاب دیگر نیز از وی در کتابخانه ملی به ثبت رسیده‌اند. «رادیکال‌های آزاد» با ترجمه دنا فرهنگ (نشر مروارید)، «رادیکال‌های آزاد» با ترجمه سمیرا قرایی (نشر چشمه) و «چطور با شوهرم آشنا شدم» با ترجمه ادریس رنجی (نشر نیلا) از جمله این کتاب‌ها هستند.

سخنگوی آکادمی نوبل از آلیس مونرو به عنوان «استاد داستان کوتاه معاصر» تجلیل کرد و سایت شرط بندی لادبروکس که در آخرین روز، شانس یک به چهار را برای مونرو پیش بینی می کرد، در آخرین ساعات این شانس را به دو به پنج رساند و در نهایت این جایزه معتبر ادبی را نصیب کشور کانادا کرد.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها

اخبار مرتبط