پنجشنبه ۱۷ اردیبهشت ۱۳۸۸ - ۱۸:۰۰
نام خليج فارس گهواره تمدن عالم يا خاستگاه نوع بشر است

دكتر«نبي‌الله رشنو» محقق و مدرس دانشگاه ،در نشست«بررسي نام تاريخي خليج فارس» كه پنج‌شنبه (17 ارديبشهت) در سراي اهل قلم نمايشگاه كتاب برگزار شد، گفت: «خليج فارس (پارس) نامي به جاي مانده از كهن‌ترين منابع است كه از سده‌هاي پيش از ميلاد سربرآورده و اين نام كهن، گهواره تمدن عالم يا خاستگاه نوع بشر است.»/

به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، به نقل از ستاد خبري سراي اهل قلم، دكتر «نبي‌الله رشنو» در ابتداي  اين نشست گفت: «خليج فارس با "پارس "و "فارس "نام سرزمين ملت ايران گره خورده و قدمت خليج فارس با همين نام، چنان ديرينه است كه عده‌اي معتقدند، خليج فارس، گهواره تمدن عالم يا خاستگاه نوع بشر است.»

وي افزود: «ساكنان باستاني اين منطقه، نخستين انسان‌هايي بودند كه روش دريانوردي را آموخته و كشتي اختراع كرده و شرق و غرب را به يكديگر پيوند داده‌اند. دريانوردي ايرانيان در خليج‌فارس،قريب پانصد سال پيش از ميلاد مسيح،باشكل‌گيري نخستين ناوگان دريايي جهان ،توسط داريوش اول از سلسله‌هاي هخامنشي، فعاليت گسترده‌اي را آغاز كرد.»

اين محقق و مدرس دانشگاه خاطرنشان كرد: «در سال‌هاي اخير، مسأله تغيير نام خليج فارس و سوداي صرفا سياسي اعراب براي انحراف در تاريخ، جنجالي بي اساس و پيگيري مغرضانه است كه در اوايل دهه 60 ميلادي، توسط عبدالناصر، رييس جمهور وقت مصر و جمال‌الدين حسونه، دبير كل وقت اتحاديه عرب ،صورت گرفته است.»

وي در ادامه سخنانش افزود: «خليج فارس در طول تاريخ و از دوران هخامنشيان، اشكانيان و حتي بعد از اسلام، درياي ايراني بوده و هر كس در ولايت فارس حاكميت داشت بر اين منطقه تاريخي  مسلط بوده است؛ در شرايطي كه حضور شيوخ عرب در حوزه خليج فارس به قرن 18 برمي‌گردد و هم اكنون مدعي حاكميت تاريخي در اين منطقه ند!»

وي در ادامه افزود:‌ «با اشتباه فاحش جمال عبدالناصر در تغيير نام خليج فارس، عنوان مجعول عربي آن وارد كتاب‌هاي درسي و تاريخي كشورهاي عربي شد و اكنون نسل فعلي جامعه عرب، با بي‌اطلاعي از اين جعل و انحراف آشكار تاريخي و نيز تبليغات گسترده رسانه‌اي، تصور مي‌‌كنند كه جمهوري اسلامي ايران به دنبال تغيير نام اين خليج از عربي به فارسي است.» 

خليج فارس آوردگاهي براي نفوذ بيگانگان بوده است

سپس پروفسور «بيژن اسدي» استاد دانشگاه و محقق گفت:‌ «خروج نخستين استعمار كهن، يعني پرتغالي‌ها از هرمز و منطقه خليج فارس در تاريخ 3 ارديبهشت  يا به استناد برخي از منابع در تاريخ 10 ارديبهشت صورت گرفته كه امروز به نام روز ملي خليج فارس از آن ياد مي‌كنيم.»

وي به استعمار كهن اشاره كرد و گفت: «استعمار كهن در حدود 5 قرن پيش پا به منطقه بسيار مهم استراتژيك خليج فارس و ژئوپليتيك مي‌گذارد و نقاطي را مورد تهاجم و سلطه قرارمي‌دهد كه با كمال تعجب بعد از 5 قرن، ابرقدرت‌هاي آمريكايي و شوروي سابق همان نقاط را مورد سلطه خود قرار مي‌دهند.»

اين استاد دانشگاه خاطرنشان كرد:‌ «باب‌المندب، بندر عدم، جزيره سكوترا مشرف به باب‌المندب، جزيره هرمز، تنگه هرمز، مسقط، بندر بصره و بحرين ،نقاطي اند كه ابرقدرت‌هاي آمريكا و شوروي سابق، اين مناطق را تحت سلطه خود قرار دادند و ساحل غربي امارات متحده در ادبيات خليج فارس، به ساحل دزدان دريايي معروف شده است.»

وي در ادامه افزود: «خليج فارس از 500 سال پيش از ميلاد مسيح از ديد كشورگشايان، پلي بين هندوستان و مصر بوده است. داريوش اول نخستين ايراني بود كه اقدام به شناسايي بنادر خليج فارس و اسكندر، 200 سال بعد از او، اقدام به شناسايي دقيق منطقه كرد و سردار معروفش «نياشوش» يا «نياخوس» سواحل و كرانه‌هاي خليج فارس را مورد اكتشاف و ثبت و ضبط قرار داد.»

«اسدي» يادآور شد: «آثاري از نظر باستان‌شناسي در جزيره كويت به دست آمده ؛ از آن جمله لوحي است كه در واقع به مثابه دفترچه خاطرات نياخوس است و شرح مأموريت خود را در آنجا آورده، اين لوح گلي در يكي از كشتي‌هاي غرق شده در آن دوره تاريخي به دست آمده است.»

وي گفت:‌ «موقعيت خليج فارس آنقدر بالاست كه در تاريخ اسكندر، جهان‌گشايان به‌نام معتقدند، كسي كه بر خليج فارس مسلط باشد ،مي‌تواند بر دنيا مسلط شود همين بيانات و اعلانات را در طول تاريخ مي‌بينيم كه مرتب تكرار مي‌شود.»

اين استاد دانشگاه يادآور شد:« بر اساس يك اتفاق تاريخي پاي استعمار كهنه به منطقه خليج فارس باز مي‌شود و با كشف دماغه اميدنيك، در منتهي عليه جنوب قاره آفريقا و گزارش آن به دربار پرتغال باعث شناسايي آن مي‌شود. ويژگي جهان سوم، عدم ثبت و ضبط موفقيت‌هايي است كه به‌دست آورده ولي در اسناد تاريخي ثبت نكرده است.»

وي افزود:‌ «تاريخ همواره تكرار مي‌شود و ما شاهد تكرار تاريخ در طول زمانيم و مي‌بينيم كه خليج فارس آوردگاه و صحنه‌اي براي نفوذ بيگانگان و قدرت‌طلبي آن‌ها بوده و نخستين امتياز نفت كه در خاورميانه و در ايران رخ داد، ايران را دچار مصيبت كرد.» 

نام خليج فارس جهاني بوده و ايرانيان آن را انتخاب نكردند

سخنران بعدي نشست، پروفسور «پيروز مجتهدزاده» بود؛ وي به كينه‌خواهي استعمارگران، درباره نام خليج فارس اشاره كرد و گفت:‌ «نام خليج فارس بر اساس كينه‌توزي‌ها و دلايل سياسي كه جنبه علمي نيز ندارند به خليج عربي ياد شده، ولي جهانيان مي‌دانند كه نام خليج فارس ازاسناد قديمي است كه حداقل  3000 يا 4000 سال قدمت تاريخي دارد.»

وي به يوناني‌ها اشاره كرد و افزود: «يوناني‌ها نام خليج فارس را پارس گذاشتند و تا امروز نيز اين نام وجود دارد، ولي عده‌اي به دليل مسايل سياسي كوشش مي‌كنند اسامي جغرافيايي را تغيير دهند. در هيچ جاي تاريخ اين اتفاق نيفتاده و اين مسأله تنها در ايران روي داده است.»

مجتهدزاده در پايان سخنانش خاطرنشان كرد: «نام خليج فارس را ايراني‌ها انتخاب نكرده‌اند بلكه نامي جهاني بوده و نخستين قومي كه اين نام را به كار برد بابلي‌ها بودند و سپس يوناني‌ها اين نام تاريخي را بيان كردند. به عنوان مثال در زمان داريوش صحبت از دريايي است كه از پارس آغاز مي‌شود.» 

نقشه‌ها و اسناد تاريخي كهن بيانگر نام خليج فارس است

در پايان نشست نيز مهندس «محمدرضا سحاب» نقشه‌هاي تاريخي و كهن خليج فارس را به تصوير كشيد و گفت: «در اين تصويرها روند تحولات اسناد تاريخي منطقه خليج فارس، نشان داده مي‌شود كه كاري ميداني و پژوهشي به شمار مي‌رود و در آرشيو كتابخانه موسسه جغرافيايي و كارتوگرافي سحاب گردآوري شده است.»

وي به فعاليت‌هاي گردآوري نقشه‌هاي خليج فارس روانشاد مهندس «عباس سحاب» اشاره كرد و افزود: «در سال 1344 روانشاد «عباس سحاب» اسنادي را درباه خليج فارس به رجال سياسي ارايه داد و به تمام موسسات علمي دنيا فرستاد و اين مسأله تأثير عمده‌اي در تثبيت نام خليج فارس داشته است.» 

سحاب به كتاب «حاكميت ايران در جزاير تنب و ابوموسي» اشاره كرد و اظهار داشت: «اين كتاب، پژوهش گسترده‌اي درباره خليج فارس و جزاير تنب و ابوموسي است و مي‌تواند به پيشينه كهن نام خليج فارس اشاره كند.»

نقشه‌نگاره دوره باستان از هزاره سوم پيش از ميلاد تا سده هشتم ميلادي، لوح گلي بابلي موقعيت خليج فارس، سنگ نبشته داريوش اول درباره حفر كانل سوئز (نخستين سندي كه نام خليج پارس را به تصوير مي‌كشد)، نقشه هاي اراتوستن، نقشه جهان يوزيدونيوسي، نقشه ايران بطليموس، نقشه جهان ديونيسيوس، نقشه جهان ژوليوس اونوريوس، نقشه‌نگاري دوره اسلامي قرون وسطي در اروپا ،ازجمله گزيده نقشه‌هايي بودند كه محمدرضا سحاب براي حاضران در جلسه نمايش داد.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها

اخبار مرتبط