سه‌شنبه ۱۴ اسفند ۱۳۸۶ - ۱۰:۵۳
نخستين پژوهش جامع آوايي زبان‌هاي هند و اروپايي منتشر شد

«تحول آوايي زبان فارسي(از هند و اروپايي تا فارسي نو)» اثر كلاسيك هاينريش هوبشمان با ترجمه بهزاد معيني سام از سوي موسسه انتشارات اميركبير منتشر شد.\

به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، «تحول آوايي زبان فارسي (از هند و اروپايي تا فارسي نو)» كه توسط بهزاد معيني سام عضو هيئت علمي دانشگاه بوعلي‌سينا به فارسي ترجمه شده، نوشته يكي از نخستين و برجسته‌ترين زبان‌شناسان آلماني در حوزه ريشه‌شناسي و آواشناسي زبان‌هاي هند و اروپايي از فارسي باستان تا ارمني و فارسي نو است.

هوبشمان، فقه‌اللغه را نزد اگوست شلاشير آموخت و در 1872 دكتراي خود را در اين رشته از دانشگاه لايپزيگ دريافت كرد. پايان‌نامه او در مورد يسن سي‌ام اوستا بود كه همان روزها با عنوان «سروده‌اي از زرتشت» به چاپ رسيد.

معيني سام درباره اين كتاب به خبرنگار ايبنا گفت: مطالعات زبان‌شناسي روي زبان فارسي و ديگر زبان‌هاي هند و اروپايي از حدود 150 سال پيش در اروپا و به ويژه در آلمان آغاز شد. ولي با اين كه «تحول آوايي زبان فارسي(از هند و اروپايي تا فارسي نو)» نوشته سال 1895 است، همچنان اهميت و طراوت خود را به مثابه يك تحقيق ماندگار در حوزه زبان‌شناسي زبان‌هاي هند و اروپايي حفظ كرده است.

وي ادامه داد: ويژگي اصلي اين كتاب كه در بيشتر آثار تاليف و ترجمه شده به زبان فارسي به چشم نمي‌خورد، اين است كه موضوع تحقيق در آن، نه تنها زبان فارسي، بلكه همه زبان‌هاي هند و اروپايي است. اين كتاب به بررسي تحولات آوايي در واژگان همه زبان‌هاي هند و اروپايي از فارسي باستان تا فارسي نو مي‌پردازد.

معيني سام كه تحصيلات خود را تا مقطع دكتراي زبان‌هاي باستاني دانشگاه تهران ادامه داده است، يادآور شد: هوبشمان در همان سال‌هاي پاياني قرن 19، به منظور آشنايي بيشتر با زبان ارمني به ارمنستان سفر كرد و چند سال را در آن كشور گذراند. پيشرفت او در اين زبان تا بدانجا بود كه تا همين امروز، جامع‌ترين كتاب گرامر زبان ارمني را متعلق به او مي‌دانند.

عضو هيئت علمي دانشگاه بوعلي‌سينا تاكيد كرد: هوبشمان در اين كتاب تحولات آوايي واژگان زبان‌هاي مختلف هند و اروپايي را از فارسي باستان تا فارسي نو، با عطف توجه به هر دو گروه صامت‌ها و مصوت‌هاي زباني بررسي كرده است. 

بر پشت جلد «تحول آوايي زبان فارسي(از هند و اروپايي تا فارسي نو)» آمده است: اصطلاح هند و اروپايي اولين بار توسط فرانتس پوپ آلماني وضع شد. پيش از آن اصطلاحاتي چون هند و ژرمني، آريايي و يا هند و هيتي به كار مي‌رفت. اقوام متعدد هند و اروپايي، تا هزاره سوم پيش از ميلاد به نوعي از وحدت نسبي زباني برخوردار بودند. هرچند از زبان هند و اروپايي متقدم در آن دوره اثري بر جاي نمانده، اما با بررسي زبان‌هاي منشعب از آن و نيز قواعد زبان‌شناسي از جمله معناشناسي و آواشناسي، سعي در بازسازي حروف، واژگان و صرف و نحو آنها بوده است. اين اثر كه بخشي از كتاب جامع هاينريش هوبشمان است، طي 34 بخش، يكي از دقيق‌ترين و اساسي‌تري منابع(در اين حوزه) با توجه به زمان تدوين آن محسوب مي‌شود.

«تحول آوايي زبان فارسي(از هند و اروپايي تا فارسي نو)» اثر هاينريش هوبشمان با ترجمه بهزاد معيني سام، به تازگي از سوي موسسه انتشارات اميركبير در شمارگان 1500 نسخه و با قيمت 40000 ريال به چاپ رسيده است.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها