پایدار در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) درباره ضرورت آیین‌نامه ثابت، مدون و جامع برای تنظیم قرارداد میان مؤلفان و ناشران اظهار کرد: در این چند دهه که در حوزه نشر و کتاب فعالیت می‌کنم، چنین آیین‌نامه‌ای را تاکنون ندیده‌ام اما همکاران ناشر ما قراردادهایی دارند که تقریباً چارچوب آنها شباهت‌های زیادی باهم دارد؛ در این میان برخی قراردادها به برخی مسائل به‌صورت جزئی‌تر پرداخته‌اند.

وی ادامه داد: این موضوع که نشر ایران با مشکلات اساسی مواجه است، کاملاً قابل‌قبول است اما تصور نمی‌کنم این مشکلات توجیه خوبی برای تنظیم قراردادهایی میان ناشران و پدیدآورندگان باشد که در آنها فقط منفعت یکی از طرفین در نظر گرفته شود.

مدیرمسئول نشر کتاب دانشگاهی بابیان این‌که که اگر بنای کار فرهنگی را بر خرابه یک قرارداد  غیر منصفانه بگذاریم، بدون تردید آن بنا فرومی‌ریزد ادامه داد: اغلب ناشران بزرگ، موفق و پیشکسوت و بعضی صاحب‌نظران نشر گونه‌هایی از قراردادها را پیشنهاد کرده‌اند که به‌تدریج باعث می‌شود پدیدآورندگان و ناشران کمتر دچار مشکل شوند. ناشرانی که امروز کار می‌کنند سعی کرده‌اند در ضمن روزآمد کردن این قراردادها، ضرورت‌های روز را در آن در نظر بگیرند و در این راستا گام بردارند.

این فعال نشر حوزه کتاب‌های دانشگاهی توضیح داد: قانون حمایت از حقوق مؤلفان، مصنفان و هنرمندان به سال ۱۳۴۸ شمسی مربوط می‌شود؛ با توجه به تحولاتی که در دنیا به‌ویژه در عرصه نشر شاهد هستیم، این قانون بعد از گذشت ۵۵ سال هنوز روزآمد نشده است. بدون تردید این موضوع از نقیصه‌ها و کم‌کاری‌های صاحبان بنگاه‌های انتشاراتی ازیک‌طرف، و از طرف دیگر از ضعف‌های متولیان دولتی کتاب و نشر نشأت می‌گیرد. بنابراین، باید هرچه سریع‌تر این قانون را با توجه به ضروریات امروزی روزآمد کرد.

پایدار بابیان این‌که اگر قانون حمایت از حقوق مؤلفان، مصنفان و هنرمندان روزآمد شود، بسیاری از مشکلات موجود میان پدیدآورندگان و ناشران برطرف خواهند شد افزود: پیشنهاد می‌کنم همزمان با روزآمدی این قانون، دوره‌های آموزشی برای ناشران از سوی اتحادیه‌های صنفی نشر برگزار شود تا به لحاظ قانونی توجیه شوند و از بار شکایات پدیدآورندگان از ناشران کاسته شود. البته باید پدیدآورندگان نیز از طریق تشکل‌های اهل‌قلم با مسائل حقوقی نشر آشنا شوند و البته با این اقدام، حقوق متقابل پدیدآورندگان و ناشران نهادینه می‌شود.

وی در ادامه سخنانش بابیان این‌که ما خط قرمز میان مؤلفان و ناشران نمی‌کشیم گفت: معتقدم یک ناشر واقعی، تنها چاپ کننده کتاب نیست بلکه در زمره پدیدآورندگان نیز به‌حساب می‌آید؛ به این معنا که مؤلف کتاب‌هایی را به ناشر که به معنای واقعی ناشر است، برای چاپ ارائه می‌کند؛ این ناشر تأثیری در این کتاب‌ها هم به لحاظ ویرایش، تغییر و تحولات متن و هم به لحاظ تولید فرهنگی و تولید فنی و هنری اِعمال می‌کند که به‌نوعی جزو پدیدآورنده آثار به شمار می‌آید.