نویسنده «تاریخ مردم ایران در دوره قاجار» افزود: در این کتاب به بحثهای سیاسی کمتر پرداخته شده و بیشتر محتوای آن به صنفها و ساختار آن زمان، عامه مردم، زنان، تفریحات و مشاغل آنها، حاشیهنشینهای شهری، گروههای عیاران، لوطیها و غیره پرداخته شده است.
دهقانی ادامه داد: منابعی که امروزه درباره دوران قاجار در اختیار است باعث شده تصویری که عامه مردم از دوران قاجار در ذهن دارند، بیشتر تصویر مربوط به جنگهای ایران و پادشاهان باشد و نه تصویری از زندگی و عامه مردم. به نحویکه از زندگی مردم کمتر سخن رفته و آنها فراموش شدهاند.
وی در توضیح این شیوه تاریخنگاری ادامه داد: علت این امر این بوده است که تا قرن 18 تلقی که از تاریخ وجود داشت، آن بوده که تاریخ ساخته و پرداخته قهرمانان، پادشاهان و شخصیتهای بزرگ تاریخی است و به دلیل همین حاکمیت تفکر اسطورهپردازی انسانها به زندگی عامه کمتر توجه شده است.
این مدرس دانشگاه افزود: به دنبال تالیف کتاب «فلسفه تاریخ» (البته نه به معنای چیستی، چرایی و منطق تاریخ) اثر «فرانسوا ولتر» این نوع نگاه به تاریخ تغییر کرد و حضور همگان در تاریخ و نه فقط قهرمانان تاریخی مورد توجه قرار گرفت. این در حالی است که سالها از تالیف این کتاب و حاکم شدن چنین دیدگاهی در تاریخنویسی میگذرد اما در تاریخنگاری ما کمتر به این موضوع توجه شده است و به همین دلیل بود که در این کتاب تاریخنگاری زندگی مردم مورد توجه قرار گرفته است.
چاپ نخست کتاب «تاریخ مردم ایران در دوره قاجار» نوشته رضا دهقانی در 360 صفحه، شمارگان یکهزار و 100 نسخه از سوی کتاب پارسه چاپ و منتشر شده است.
نظر شما