وی افزود: نمایشنامه‌های پیتر شفر همیشه به عنوان کمدی ابزورد، معرفی شده است اما به نظر من چندان نیز نمی‌توان نام «ابزورد» را روی آنها گذاشت. علیرغم شهرت بسیار شفر، این دو نمایشنامه او تاکنون ترجمه نشده بودند.
منصوری به ترجمه یک مقاله تخصصی درباره تحلیل آثار شفر نیز اشاره کرد و گفت: برای انتشار این دو ترجمه، مقاله‌ای نیز از منتقدی به نام اد بلاک در موضوع تحلیل مجموعه نمایشنامه‌های شفر، انتخاب و ترجمه کردم. بلاک در این مقاله آثار شفر را با نظریه‌های تقلیدی (محاکاتی) رنه ژرار، اندیمشند معاصر فرانسوی، بررسی و تحلیل می‌کند. بلاک همچنین ثابت می‌کند که شفر با اندیشه‌های رنه ژرار آشنا بوده و آثار خود را بر اساس این آشنایی نوشته است.
این مترجم در پایان گفت: کتاب دیگری نیز به تازگی با ترجمه من منتشر شده که «میان دو سکوت: گفتگو با پیتر بروک» نوشته دیل مافیت است. این کتاب البته یک مصاحبه به معنای متعارف کلمه نیست، بلکه حاصل سخنرانی‌های بروک در مراسم بزرگداشت خود در یک دانشگاه است.
«چشم عمومی و گوش خصوصی» نوشته پیتر شفر و ترجمه علی منصوری با شمارگان هزار و 100 نسخه، 160 صفحه و بهای 9 هزار و 500 تومان از سوی نشر افراز روانه کتابفروشی‌ها شده است.
«درست و نادرست: بدعت و عقل سلیم برای بازیگر» نوشته دیوید ممت، «بازیگر و هدف: راهکارهایی عملی برای عبور از بن‌بست‌های بازیگری» نوشته دکلان دونلن و «صید ماهی بزرگ» نوشته دیوید لینچ، نام شماری از ترجمه‌های منتشر شده منصوری است.
درباره پیتر شفر
سر پيتر لوين شفر، معروف به پيتر شفر، نمايشنامه‌نويس اهل کشور انگلستان است. روش شفر شامل تركيب يگانه‌ای از درام فلسفی و كمدی هجوآميز است.
نمايشنامه «اسب» برای شفر جايزه تونی نمايشنامه‌نويسی و همچنین جايزه حلقه منتقدان نيويورک در سال 1975 را به ارمغان آورد. موفقیت‌های شفر با نمایشنامه «آمادئوس» ادامه پیدا کرد و جوايز اونينگ استاندارد و منتقدان لندن را با این اثر به خود اختصاص داد. اقتباس سينمايی از آمادئوس در سال 1984 با موفقيت بی‌سابقه‌ای همراه بود و برای سازندگان آن هشت جايزه اسكار از جمله بهترين فيلم را به ارمغان آورد.
همچنین نام شماری از ترجمه‌های منتشر شده از نمایشنامه‌های شفر به زبان فارسی به این شرح است: «آمادئوس» با ترجمه منیژه محامدی، «کمدی سیاه» با ترجمه مجید روئین پرویزی و «اکوئوس» با ترجمه مجید مصطفوی.
نظر شما