به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، دیوید هربرت (دی‌اچ) لارنس، نقاش، مقاله‌نویس، نویسنده و شاعر بریتانیایی، ۱۲۳ سال پیش در ۱۱ دسامبر ۱۸۸۵ میلادی در ناتینگهام متولد شد.

زمان طفولیت این نویسنده با دشواری‌های فراوانی سپری شد. پدر او مردی خشن بود و این مساله باعث وابستگی شدید این نویسنده به مادرش شد تا جایی که رابطه عاطفی فراوانی بین این مادر و فرزند به وجود آمد. به باور منتقدان این دوره از کودکی لارنس بعدها ردپای پررنگی در آثار عاطفی این شاعر و نویسنده برجا گذاشت.

بسياری از شخصيت‌های اصلی داستان‌های لارنس برگرفته از شخصيت مادرش بوده است. شخصيت زنی تحصيلکرده، از طبقه ای متوسط که همواره در تقابل و تضاد با شخصيت مرد از طبقه کارگری جامعه است.

در سال ۱۹۱۰ لارنس به مادرش که در حال احتضار بود با خورانيدن داروی خواب آور کمک کرد که مرگی آسان داشته باشد و این روحیات او را به شدت تحت تاثیر قرار داد.

لارنس پس از تحصیلات اولیه و دانشگاهی در لندن،‌ به تدریس مشغول شد و به نویسندگی پرداخت. زندگی در شهری چون لندن او را آزار می‌داد و طبع لطیف او موجب شد تا از شهرهای صنعتی مهاجرت کرده و در تنهایی و سکوت زندگی کند.

 وی پس از سفر به ایتالیا و استرالیا، به مکزیک رفت و در آن‌جا ساکن شد. در این زمان او به نویسنده‌ای تمام وقت تبدیل شده بود.

این نویسنده با رمانی به نام «فرزندان و دلدادگان» به شهرت رسید. گفته می‌شود این رمان بیشتر به یک زندگی‌نامه خودنوشت شباهت دارد و لارنس با الهام از زندگی شخصی خود آن را نوشته است.

همچنین این کتاب از نظر ترسیم زندگی کارگران معدن انگلستان، توصیفات شاعرانه طبیعت و شخصیت‌پردازی، از سوی منتقدان در شمار بهترین آثار اوایل قرن ۱۰ ادبیات انگلیسی قرار گرفته است.

همچنین برخی از روشنفکران و منتقدان آن زمان با اظهار نظری مبالغه آمیز، لارنس را به واسطه سرودن شعر و نگارش داستان‌کوتاه،  «شاعری فیلسوف و فیلسوفی پیام آور» نامیده‌اند.

البته آثار این نویسنده تنها به نوشته‌های عاطفی و شاعرانه محدود نمی‌شود، لارنس در برخی از داستان‌های کوتاه خود، همچون داستان «افسر پروسی» نشان داده که در خلق آثار سیاه و انتقاد آمیز هم توانایی دارد.

آثار باقی مانده از لارنس از نظر گوناگونی بسیار پراکنده‌اند و شعر و مقاله و داستان و رمان و نقاشی از گونه‌های مختلف ادبی را در بر می‌گیرند و از نظر کمیت حجمی قابل توجه دارند.

از جمله آثار لارنس، می‏توان به «باکره و کولی»، «قوس و قزح»، «کفش‏دوزک»، «مردی که مرده بود» و «طاووس سفید» اشاره کرد اما معروفترين اثر او «همبالين خانم چترلی» است، خلاصه شده اين داستان با عنوان «فاسق ليدی چترلی» در ايران ترجمه و منتشر شده است. از آثار لارنس ۱۳ عنوان کتاب دیگر نیز در ایران ترجمه و چاپ شده است. 

همچنین از روی آثار این نویسنده چند فيلم سینمایی از جمله روباه ( مارک ريدل 1967) باکره و کولی ( کريستوفر مايلز) ساخته شد.

دیوید هربرت لارنس در سال ۱۹۳۰ و در سن ۴۵ سالگی بر اثر بیماری سل در گذشت.