به گزارش خبرگزاری کتاب(ایبنا) جبهه‌های افتخار نوشته ژان روئو، اولین رمان اتوبیوگرافی این نویسنده است که در سال 1990 چاپ شد و جایزه گنکور همان سال را از آن خود کرد و در ظرف کمتر از چهارماه، نیم میلیون نسخه از این رمان به فروش رفت. همچنین در سراسر دنیا استقبال زیادی از این کتاب شد و به بسیاری از زبان‌های زنده دنیا شد. اما سوال این است ژان روئو که بود و چگونه به یک چنین نویسنده‌ای تبدیل شد؟ 

ژان روئو در 13 دسامبر 1952 در قصبه‌ کامبُن (لوآر آتلانتیک، در آن زمان لوآر سفلی) به دنیا آمده است. در جوانی و نوجوانی با سرودن شعر وارد عرصه ادبیات گام شد. پس از اخذ دیپلم ریاضی فیزیک، وارد دانشگاه نانت می‌‌شود و با درجه‌ کارشناس ارشد ادبیات مدرن از این دانشگاه فارغ‌التحصیل می‌شود. پس از آن، برای امرار معاش، به شغل‌های گوناگون کوچکی رو می‌آورد و حدود 36 شغل را تجربه می‌کند.

سال 1978 در روزنامه محلی نانت، به‌عنوان روزنامه‌نگار استخدام و اندکی بعد، در خبرگزاری فرانس پرس، مشغول کار شد و نویسنده ستون ویژه‌ای به نام «موضوعات محلی و بامزه»، و بعد هم، در روزنامه سوسیالیستی اومانیته، نگارش یک ستون هفتگی را عهده‌دار شد.

سال 1981 راهی پاریس شد، یکی، دوسالی یک کیوسک روزنامه را اداره کرد و کمی بعد، با ژروم لندون، مدیر انتشارات مینویی، آشنا شد. همین ناشر بود که اولین رمان را روئو در 38سالگی به او سپرد.

همچنین آثار نظری ژان روئو در مضامین هنری و ادبی، رمان، شعر و موسیقی، قابل توجه‌اند. وی معتقد بود که ادبیات بهترین شکل شناخت جهان است. از آثار نظری او متون به مجموعه کتاب‌های زندگیِ شاعرانه اشاره کرد که در برگیرنده تأملات نویسنده و دیدگاه‌های او درباره ادبیات، هنر و نویسندگی است.

طی این دهه او به دلیل درآمد حاصل از فروش رمانش، از کیوسک‌داری کناره گرفت و نویسندگی را به صورت حرفه‌ای دنبال می‌کند. در ادامه این رمان، چهار رمان دیگر نوشت که همگی بر مبنای سرگذشت واقعی خانواده‌اش و خودش است: مردان سرشناس، دنیا تا حدودی، پیشکش‌هایی برای شما، بر صحنه آن‌سان که بر آسمان. در این رمان‌ها به زوال زندگی روستایی، در فرانسه در اوایل قرن بیستم، اشاره می‌شود.

ژان روئو از نوجوانی گیتار می‌زده و آواز می‌خوانده است، در ترانه‌سرایی و موسیقی هم دستی داشت و ترانه‌هایی را برای جانی هالیدی و ژولیت گرکو نوشته است. علاوه‌ بر این‌ها، در نمایش‌نامه‌نویسی و سناریونوسی هم طبع‌آزمائی کرده است. نمایشنامه‌های او از این قرارند: ساعات بسیار غنی، فرار به چین.

در زمینه شعر، پل کلودل، پل آلوآر و رمبو را تحسین می‌کند، و در نثرنویسی خود را وام‌دار فلوبر می‌داند. در عین آن‌که بالزاک، استاندال و ژان‌ژاک روسو را نیز می‌ستاید، سبک نوشتاری خود را بیشتر ملهم از سبک فلوبر می‌داند: کلماتی با دقت و وسواس انتخاب شده، نگارشی آرام و نرم، جملاتی موزون و تصاویری شاعرانه، معجزه موسیقایی کلام... همچون فلوبر که تلاش می‌کند قوانین موسیقایی حاکم بر شعر را بر نثر هم پیاده کند... در مصاحبه‌ای گفته که عاشق رمان مادام بوواری است.

از دیگر نویسندگان مورد علاقه او جک کروآک، نویسنده و شاعر آمریکاییِ فرانسوی‌تبار، است که به بداهه‌نویسی معروف و نسل نویسندگان بیت را بنیان نهاده است. او کروآک را به خاطر همدردی عمیقش با انسان‌ها و جان بخشیدن به چیزها دوست دارد. روئو در جایی گفته است که گرایش زیادی به دنیا و حضور در آن ندارد.
 
اما داستان این رمان در فضایی بارانی، از میان مه و رطوبت اقیانوس اطلس، روایت زندگی نویسنده‌ای است که در ناحیه لوآر آتلانتیک، در قصبه راندوم (که اسم واقعی‌اش کامبُن است، همان زادگاه نویسنده)، با تاریخ فرانسه در هم می‌آمیزد. وقایع رمان بازه‌ زمانی آی را در برمی‌گیرد که از جنگ جهانی اول شروع می‌شود و به دهه شصت میلادی ختم می‌شود. سال 1963، روز بعد از نوئل، در حالی که ژان یازده سال بیشتر ندارد، پدرش از دنیا می‌رود. مرگ پدر زخم عمیق التیام‌ناپذیری بر روح او به جا می‌گذارد. رمان درباره‌ دو مرگ است که در ابتدای سال 1964، پس از مرگ پدر نویسنده، اتفاق می‌افتد؛ مرگ پدربزرگ مادری، آلفونس بورگو (خیاط قدیمی روستای ریانسه، که نام واقعی‌اش ریایه است)، و یکی از عمه‌های پدرش، ماری، معلم سابق روستا. نویسنده صفحات زیادی به بررسی این دو شخصیت می‌پردازد. بعد مرگ‌های دیگری از راه می‌رسد؛ دو عموی پدرش، ژوزف و امیل، که در جنگ جهانی اول کشته می‌شوند (عنوان رمان از این موضوع برگرفته شده است)، و والدین پدرش، آلین و پی‌یِر، که به فاصله یک سال از هم می‌میرند.

«جبهه‌های افتخار» رمانی است درباره مرگ و زندگی. ژان روئو زندگی مردم ساده‌ای از طبقه متوسط روستایی را روایت می‌کند که جنگ و مرگ عزیزان بر زندگی‌شان سایه افکنده است، و بدین طریق نقبی می‌زند به حیات و مرگ عیسی مسیح. رمان اشارات فراوان به تاریخ مسیحیت، قدیسان و دوران باستان دارد و مضامین زمان، خانواده، جغرافیای منطقه لوآر سفلی، حافظه فردی، خانوادگی و جمعی، و جنگ جهانی اول از بن‌مایه‌های آن هستند و بدین لحاظ یادآور رمان پروست، در جست‌وجوی زمان از دست رفته، است، با آن جملاتی طولانی که گاه یک صفحه کامل را در برمی‌گیرد.

داستان تابع نظم زمانی نیست و اشاراتی زمانی اندکی در آن به چشم می‌خورد. فقدان راوی که در مقام دانای کل است، رمانی خلاف عادت، نوستالژیک و بدون دیالوگ آفریده است که با نثری شاعرانه و موزون و گاه با شوخ‌طبعی و طنز و محبت و شرمی خاص به توصیف کاراکترها می‌پردازد. نگارشی نرم، سرشار از لطف و ظرافت، با واژگانی غنی و بی‌گزافه‌گویی و اغراق. نویسنده با نگاهی شفاف و روشن‌بین، غنایی درونی و رمان بخشیده که در نوع خود بی‌نظیر است. توصیفات طولانی نویسنده و روان‌شناسی شخصیت‌ها، رمان‌های رئالیستی را در ذهن تداعی می‌کند.

رمان «جبهه‌های افتخار» نوشته ژان روئو با ترجمه مریم خراسانی(حامد) از سوی نشر چشمه در 178صفحه و با قیمت 19000تومان و در 700نسخه منتشر شده است.