دكتر مهرزاد حميدي در گفت‌وگو خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، افزود: راه تعالي ورزش كشورمان و كسب افتخارات و عنوان‌هاي قهرماني، انجام كار علمي، توجه به كتاب و كتابخواني و به كارگيري داده‌هاي علمي است.

رييس آكادمي ملي المپيك و پارالميك كشورمان گفت: بايد آكادمي ملي المپيك و پارالمپيك را حلقه واصل بين علم و عمل تلقي كنيم. يعني آكادمي ملي المپيك و پارالمپيك كه آثار مكتوب زيادي را منتشر كرده است و از وجود صاحبان قلم در عرصه ورزش و تربيت بدني سود مي‌برد، به صورت يك كاتاليزور، داده‌هاي علمي دانشگاه را در مرحله عمل به صورت كاربردي اجرا كند. آكادمي در برنامه‌اي كه طي شش ماه گذشته داشته، سعي كرده نشان بدهد تيمي كه وارد ميدان مي‌شود، بايد از پشت سر توسط تيم ديگري حمايت شود كه اين تيم هدايتگر، بايد علمي باشد.

وي افزود: مربي به عنوان يك عامل مهم، مربي بدنساز، روان‌شناس ورزشي، مشاور تغذيه، ماساژور ورزشي، پزشك ورزشي و... مجموعه‌اي را مي‌سازند كه يك ورزشكار را تجهيز مي‌كنند تا با حريف مقابله كند.

به گفته اين مترجم حوزه تربيت بدني و ورزش، اگر فرمايش مقام معظم رهبري مبني بر انجام سياستگذاري در ورزش توسط مسوولان، عمل و همچنين موضوع خصوصي‌سازي در ورزش محقق شود، مشكلات برطرف خواهد شد.

وي با بيان اين كه بايد به مصوبات برنامه دوم و سوم و چهارم عمل كنيم، اظهار داشت: در برنامه سوم گفته شده سازمان تربيت بدني و وزارت علوم، تحقيقات و فناوري موظفند نسبت به ساماندهي بخش پژوهش و تحقيقات ورزشي كشور اقدام نمايند. اين مصوبات بايد عملي شود و نبايد معطل بماند.

وي افزود: كشورهاي بسيار پيشرفته تا پنج رده اول المپيك، اطلاعات فراواني دارند و بسياري از تحقيقاتشان را اصلا به ساير كشورها ارائه نمي‌دهند و آنها را تنها براي خود كاربردي كرده‌اند. البته هم اكنون مراكز علمي ما در بخش تربيت بدني پيشرفت خوبي كرده‌اند و اطلاعات خوبي به دست آورده‌اند. استادان جوان، خلاق و نخبه در ورزش كشور ما وجود دارند كه ادامه تحصيل داده و اطلاعات علمي -‌ورزشي روز جهان را به‌روز دريافت و مقالات علمي را نيز به‌روز ترجمه مي‌كنند و حتي مقالات آن‌ها در مجلات بين‌المللي ISI به چاپ مي‌رسد.

رييس كميته ملي المپيك و پارالمپيك ايران در پايان گفت: در قسمت ورزشي و دانش بشري دنيا نيز مي‌توانيم مقالات خوبي ارائه كنيم، اما مشكل ما در نظام دانشگاهي اين است كه درصد كمي از دانشمان مورد استفاده قرار مي‌گيرد. مشكل ما، نبود اطلاعات نيست، بلكه مشكل در استفاده از مطالبي است كه در اختيار داريم. مشكل اصلي ما دور بودن از علم روز دنيا نيست، بلكه در ناتواني در كاربردي كردن اطلاعاتي است كه در اختيار داريم.

نويسنده حوزه تربيت بدني و ورزش درباره وظيفه مسوولان و دانشگاهيان و استادان ورزشي براي حل مشكلات ورزش كشور گفت: ابتدا بايد مولفه‌هاي كاميابي يا ناكامي در ورزش يك كشور را بررسي كرد. نگاه سطحي و مبتني بر نتيجه‌گرايي معمولا انسان را به نتيجه‌گيري‌هاي عجولانه و ارائه راهكارهاي ناپخنه كه در دراز مدت هيچ مشكلي از مشكلات ورزشي كشور را رفع نمي‌كند، رهنمون مي‌سازد. لذا براي تعالي ورزش كشور و جلوگيري از افت و خيزها بايد نگاهي عميق و جامع به موضوع داشته باشيم.

نويسنده كتاب مديريت كاروان‌هاي ورزشي اعزامي به بازي‌هاي المپيك و پارالمپيك، با اشاره به نتيجه نامناسب كاروان ايران در بازي‌هاي المپيك سال 2008 پكن و ايراداتي كه برخي رسانه‌ها از عملكرد مديران ورزش گرفتند، افزود: بايد از سليقه‌گرايي و نتيجه‌گرايي اجتناب كنيم و به نتيجه‌هاي بلند مدت ولي پاياتر بيانديشيم. افت و خيز هميشه شامل حال ورزش كشور بوده است. تعداد مدال‌هاي به دست آمده،  شاخص موفقيت يا عدم موفقيت است، اما اين، شاخص كاملي نيست. اگر در ورزش كشور روي مسايل بنيادي يك فرآيند و مسايل اساسي ورزش كه دو تا سه نسل مديريتي را به خود اختصاص مي‌دهد، انرژي بگذاريم و متمركز شويم، قطعا نتايج پايدارتري مي‌گيريم.

اين نويسنده كتاب هاي ورزشي گفت: مربيان ما در ميدان عمل بايد از حالت سنتي خارج شده و دانش روز و علم رشته خود را در اختيار بگيرند. امروز تنها تكنيك حرف اول را نمي‌زند. مولفه‌هاي بسياري وجود دارد كه باعث مي‌شود يك قهرمان بتواند در ميدان عمل، حداكثر توانايي خود را ارائه دهد.

عضو هيات علمي دانشگاه تهران با بيان اين كه كار علمي، يك كار دراز مدت است و در طي دو يا سه سال جواب نمي‌دهد، افزود: كار علمي به معناي كشف استعداد است و متاسفانه ما در كشورمان يك نظام استعداديابي علمي كه 14 تا 15 سال مسير ترقي يك قهرمان را ترسيم كند، نداريم. آموزش و پروش نيز به عنوان بخش زيربنايي كشور ما اصلا در استعداديابي فعال نيست.

رييس آكادمي ملي المپيك و پارالمپيك اظهار داشت: در ساختار ورزشي كشور، سازمان‌هاي اثرگذار و نهادهاي تعيين كننده بسيارند. در كنار كميته ملي المپيك، فدراسيونها، مربيان و كادر فني نقش تعيين كننده‌اي دارند و سازمان‌هاي سياست‌گذار هم مي‌توانند نقش داشته باشند. نگاه يك بعدي و يك سطحي به مقوله پيروزي و ناكامي كاروان ورزشي در اين مديريت چند بعدي كه وحدت فرماندهي وجود ندارد، نگاه درستي نيست. البته لزوما همه نبايد يك‌صدا باشند اما بايد در يك جهت حركت كنند و فعاليت‌هاي يكديگر را تكميل كنند و از انجام فعاليت‌هاي موازي جلوگيري شود. 

دكتر حميدي با بيان اين‌كه «در بالاترين سطح ورزش قهرماني (بازي‌هاي المپيك) نيز پشتوانه اصلي، علم است»، اظهار داشت: اين قانوني ابطال‌ناپذير است. يعني هرچه كار را علمي‌تر كنيم و افراد علمي بيشتري را وارد عمل كنيم، نتيجه بهتري مي‌گيريم. در يك واقعه نبايد فورا به انفعال افتاد، زيرا عوامل متغير تاثيرگذار بسيارند و نمي‌توان همه اين‌ها را به چند مديري كه دانشگاهي هستند، موكول كرد و همه عواقب را به پاي مديران علمي و مولف نوشت.

حميدي در ادامه گفت: در كشورهاي در حال توسعه كه ما نيز جزو آنها هستيم، شكاف بين علم و عمل در تمام زمينه‌ها وجود دارد و فقط شامل ورزش نمي‌شود. دانشگاه، دانشگاهي و دستگاه اجرايي، هر يك راه خود را مي‌روند. در كشور ما دستگاه اجرايي سوالات خود را به دانشگاه ارائه نمي‌دهد و راه حل مناسب را مطالبه نمي‌كند و نتايج پژوهش‌ها و تحقيقات مراكز دانشگاهي هم در حصار دانشگاه باقي مي‌ماند و به عنوان كاري كه دانشگاهيان بتوانند جريان پژوهش را تمرين كنند، عملي نمي‌شود. تحقيق و توسعه زماني معنا پيدا مي‌كند كه دستگاه اجرايي نتايج تحقيقات را در صحنه اجرا كند.

وي افزود: دغدغه دانشگاه بايد حل مسايل دستگاه اجرايي ورزش باشد و دغدغه دستگاه اجرايي ورزش، اين باشد كه فعاليتي انجام ندهد، پولي خرج نكند و طرحي راه‌اندازي نكند، مگر اين كه داده‌هاي علمي، آن را تجهيز و تقويت و تاييد كرده باشد.

دكتر حميدي گفت: قطار دستگاه اجرايي بايد حركت كند و اين الزام براي مديران ارشد بايد وجود داشته باشد كه هميشه بخشي از وقت خود را صرف كارهاي علمي كنند. ما نمي‌توانيم قطار را متوقف كنيم و تا زمان هست، افت و خيزها ادامه خواهد داشت.