به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از نیویورک‌تایمز - کلسن وایتهد پس از انتشار حماسه سوررئال خود، «راه آهن زیرزمینی» در تابستان سال ۲۰۱۶ قرار بود یک رمان جنایی بنویسد که در محله هارلم اتفاق می‌افتد. اما نتوانست در برابر داستانی که فکرش را مشغول کرده بود مقاومت کند –داستانی درباره تجاوز، ضرب و شتم، شکنجه، غفلت و مرگ‌های مشکوک که در مدرسه پسرانه آرتور جی. دوزیر، دارالتادیب نوجوانان سیاهپوست در فلوریدا که بیش از یک قرن فعالیت داشت اتفاق می‌افتد.

درنتیجه وایتهد تصمیم گرفت که به بررسی تاریخ مبهم این مدرسه در رمان جدیدش، «پسران نیکِل» بپردازد که تابستان آینده توسط انتشارات دابل‌دِی منتشر خواهد شد.
 
وایتهد اولین بار در سال ۲۰۱۴، سه سال پس از بسته شدن مدرسه دوزیر، وقتی گزارش‌های خبری‌اش را خواند، درباره آن خبردار شد. بازرسان بیش از ۵۰ قبر بی‌نشان در این مدرسه کشف کردند و تخمین زدند که بیش از ۱۰۰ نفر در آنجا مرده باشند. بسیاری از قربانیان هرگز شناسایی نشدند.
 
وایتهد در یکی از مصاحبه‌هایی که اخیرا انجام داده گفت: «این داستانی بود که پیش از این درباره‌اش نشنیده بودم و نشان از بی‌عدالتی‌های فراوانی دارد که هر روز در حال رخ دادن است و ما هرگز درباره‌شان خبردار نمی‌شویم. نجات‌یافتگانی که هرگز چیزی از آنها نمی‌شنویم و گناهکارانی که هرگز مجازات نمی‌شوند. آنها پا به سن می‌گذارند در حالی‌که قربانیانشان از دست رفته‌اند. به نظر می‌رسد این داستانی است که ارزش پیگیری را دارد.»
 
«پسران نیکِل» در دهه ۱۹۶۰ در دوران قوانین جیم کرو اتفاق می‌افتد که طی آن دستور جداسازی نژادی در تمام تاسیسات عمومی برای سیاهان امریکایی صادر شده بود و داستان دو نوجوان سیاه‌پوست در یک مدرسه دارالتادیب تفکیک‌شده به نام آکادمی نیکل است که وعده آموزش فیزیکی، فکری و اخلاقی به بزهکاران جوان را می‌داد. یکی از پسران، الوود کرتیس، یک دانش آموز سالم و طبیعی است که به دنبال نام‌نویسی در یک کالج محلی سیاهان است، اما در عوض پس از یک دادرسی ناعادلانه سر از آکادمی نیکل در می‌آورد. الوود در مواجهه با کابوس‌های مدرسه، جایی که دانش آموزان در آن مورد ضرب و شتم و سو استفاده جنسی قرار می‌گیرند، بر پیام مارتین لوتر کینگ تمرکز می‌کند و تلاش می‌کند تا به نفرت و بی‌عدالتی با عشق پاسخ دهد. دوستش، ترنر، یک بچه یتیم است که فکر می‌کند آرمان‌گرایی الوود اشتباه و ساده‌لوحانه است. دیدگاه‌های متفاوت این دو طرح داستان را پیش می‌برد و منجر به یک تصمیم‌گیری می‌شود که عواقب سنگینی دارد.



وایتهد گفت پرداختن به موضوع این داستان پس از انتخابات سال ۲۰۱۶ ضروری‌تر نموده، برای همین رمان هارلم خود را کنار گذاشته است. او گفت: «این کتاب درباره مدرسه دوزیر به نظر مربوط به موضوع می‌رسد و نشان می‌دهد که ما به عنوان یک یک کشور در کجا ایستاده‌ایم. من فکر می‌کنم در یک سیر قهقهرایی به سر می‌بریم و فکر می‌کنم بسیاری از مردم عادی و هنرمندان تلاش می‌کنند تا از این لحظه سر در بیاورند.»

وایتهد مدت‌هاست که برای رمان‌های استثنایی و خلاقانه‌اش تحسین می‌شود. در طول دو دهه گذشته او هشت کتاب منتشر کرده، ازجمله یک رمان ترسناک و مخوف درباره نابودی زامبی‌ها «منطقه یک» و یک رمان نیمه-اتوبیوگرافی «لنگرگاه آویزان». اما با انتشار «راه آهن زیرزمینی» بود که وایتهد به یک پدیده ادبی واقعی تبدیل شد. با این رمان او مورد ستایش جهانی قرار گرفت و هر دو جایزه کتاب ملی و پولیتزر را از آن خود کرد و بیش از یک میلیون نسخه فروش داشت. بری جنکینز،‌ کارگردان فیلم «مهتاب» که در سال ۲۰۱۶ در هشت رشته نامزد دریافت اسکار شد در حال کار بر روی یک سریال تلویزیونی بر اساس این رمان است. وایتهد گفت برای این اقتباس توصیه‌هایی خواهد داشت اما خیلی درگیر نخواهد شد: «یک بار آن را نوشتم و نمی‌خواهم دوباره بنویسمش».
 
با تحسین‌هایی که از «راه آهن زیرزمینی» شد، انتظارات از «پسران نیکل» بسیار بالاست. «پسران نیکل» مثل «راه آهن زیرزمینی» فصلی دردناک از تاریخ امریکا را به نمایش می‌گذارد و به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه نژادپرستی و نابرابری پنهان و نهادینه شده، آسیب‌های درازمدتی به نسل‌های سیاهپوستان امریکایی وارد کرده است. اما «پسران نیکل»  یک رمان تاریخی ساده است و نسبت به «راه آهن زیرزمینی» فاقد شکوفایی‌های سوررئال است.
 
وایتهد برای تحقیق درباره گذشته تاریک مدرسه دوزیر، گزارش‌های خبری و خاطرات نوشته شده توسط بازماندگان را خواند. او جزئیات دیگر را از وب‌سایت متعلق به فارغ التحصیلان این مدرسه، جایی که گزارش‌های بازماندگان جمع آوری شده، گردآوری کرد.
 
وایتهد گفت: «آنها چشم‌اندازی از انواع مختلف تراژدی‌هایی که آنجا اتفاق افتاده بود ارائه کردند.» او گفت امیدوار است که بتواند تجربه دانش‌آموزان سیاهپوست مدرسه دوزیر را برجسته‌تر کند.