به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از یو اس تودی، «لیاکوت احمد»معتقد است:شاید امروزه این تفکر که یک یا چند نفر بتوانند به تنهایی سیاست‌های اقتصادی جهان را آن‌طور که می‌خواهند، پیش ببرند، دور از ذهن باشد، اما «لیاکوت احمد» در کتاب جدید خود این نظریه را مطرح و از آن دفاع می‌کند. او معتقد است بحران مالی اواخر دهه 1920 میلادی که به «رکود بزرگ» معروف شد، حاصل زد و بندها و سیاست‌های مخفي چهار بانکدار بسیار معروف آن دوران بوده است.
احمد می‌نویسد: «مونتاگو نورمن» از بانک انگلند، « امیل مورئو» از بانک فرانسه، «جهالمار شاخت» از رایش بانک و «بنیامین استرانگ» از بانک فدرال رزرو نیویورک، با تشکیل یک گروه، گاهي به طور مخفیانه و با اسامی مستعار جلساتی را تشکیل می‌دادند که نتیجه آن، همان سیاست های اقتصادی پس از جنگ بود که به بحران انجامید.
هنر «لیاکوت احمد» این است که در كتاب «اربابان مالی»، ناگفته‌ها را با تمامی جزئیات به زبانی شیوا و داستاني حکایت می‌کند.
سه‌شنبه ۱ بهمن ۱۳۸۷ - ۱۲:۳۷
نظر شما