به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ با توجه به شرایط خاص اسرائیل و نیز سلطه رسانه‌های صهیونیستی بر افکار عمومی، واقعیت‌های ماهیت این رژیم چندان که باید در معرض شناخت و داوری افکار عمومی قرار ندارد. لذا آثار مکتوب خارجی‌هایی که به این جغرافیای خاص سفر کرده و مدتی را در آن سپری کرده‌اند، یکی از ابزار شناخت آن محسوب می‌شود.

کتاب سرزمین مقدس یکی از این آثاری است که محمدعلی پرواز دوانی طی یادداشتی به معرفی این کتاب پرداخته است.

«برای اطلاع از احوال و شرایط واقعی در یک جامعه که فرقی ندارد برای زمان قدیم باشد یا زمان حال، خواندن سفرنامه توصیه می‌شود. در ایران سفرنامه ناصرخسرو از مشهورترین‌ها است. حال اگر یک منطقه‌ای باشد که هم از ایران به دور باشد و هم اینکه ایران هیچگونه ارتباطی با آن نداشته باشد که رژیم اسرائیل نمونه بارز آن است قطعاً شناخت و آگاهی صحیح در مورد آن رژیم برای مردم ایران وجود ندارد و ارزش سفرنامه‌ای از رژیم اسراییل در سرزمین‌های اشغالی در این بین جلوه‌گر است.

کتاب «سرزمین مقدس» که در قالب کتابی کمیک (داستان مصور) توسط گی دولیل فرانسوی-کانادایی رسم شده و توضیحات آن توسط خانم عاطفه احمدی ترجمه و در انتشارات اطراف منتشر شده است حاصل یک سال اقامت آقای دولیل در سرزمین‌های اشغالی است که به دلیل شغل همسر خود در سرزمین‌های اشغالی زندگی کرده و هرآنچه بر او گذشته با نقاشی کمیک (داستان مصور) ترسیم شده است.

مزیت اول این کتاب بی‌طرفانه بودن روایت راوی است که قصد جانب داری از گروه یا جریانی را نداشته، در ادامه مزیت دیگر آن شرح مبسوط از آداب و رسوم متداول شهروندان اسرائیلی و شاخصه هر محله و شهر با تمام ایرادات و مزایای آن و اشاره به ریزترین موضوعات از جمله نوع برخورد ماموران و دیالوگ‌های رد و بدل شده البته با کلامی طنزآلود است تا موجب خستگی خواننده نشود و همچنین تشریح عامیانه از تاریخ سرزمین اشغالی البته از دید یک شخص غربی.
در این جا نباید توقع داشته باشیم با توجه به سانسور هوشمند غرب از واقعیت مساله فلسطین، راوی حرفی بزند که فراتر از اطلاعات یک اروپایی است که در این صورت او به راحتی نمی‌تواند زندگی کند و هم چنین راوی ما یک طراح است نه یک محقق، پس آن چه او از بخشی از حقیقت اسرائیل پرده برمی‌دارد جای بسی امیدواری است.

این کتاب شامل دوازده فصل به تعداد ماه‌های سال است که راوی هر ماه را که در رژیم صهیونیستی گذرانده به صورت خاطرات ماهیانه با نقاشی کمیک آن را ثبت کرده و اتفاقات مهمی از جمله جنگ 22 روزه غزه در آن یادآور شده و نکته جالب در این کتاب محکوم کردن جنایات رژیم صهیونیستی در این جنگ نابرابر نه تنها از سوی گروه‌های مردمی بین المللی و رسانه‌های جهانی بوده بلکه این جنایات حتی از سوی بخشی از جامعه نامشروع رژیم صهیونیستی مورد انتقاد واقع شده است.

از موارد جالب توجه اختلاف بین اعراب فلسطینی و صهیونیست‌های اشغالگر است که روایت راوی به عنوان فردی بی طرف، حقانیت ملت فلسطین را به عنوان مطالبه سرزمین مادری‌شان از اشغالگران به خوبی اثبات می کند.
گی دولیل عنوان می‌کند که شهرک‌های صهیونیستی به مرور و با غصب زمین‌های مردم فلسطین و حمایت دولت رژیم صهیونیستی تشکیل شده‌اند و حتی به ذکر روایاتی زنده از بیرون کردن اجباری فلسطینی‌ها و غصب آن نه به صورت یک مورد بلکه چندین مورد که خود شاهد آن بوده می پردازد.

در مورد بی طرف بودن راوی کتاب باید چند نکته را متذکر شد که اگرچه راوی مسیحی است و نخواسته از جناحی از طرفین حمایت کند ولی در یک جا از اشغالگری صهیونیست‌ها انتقاد می‌کند که این موضوع صحیح است ولی در جایی دیگر از تمکین به قرارداد تشکیل دولت عربی - عبری (دو دولتی فلسطینی - اسرائیلی) می‌کند که نگاه در تضاد با حقیقت تاریخی سرزمین فلسطین است. در جایی دیگر راوی اشاره به تبعیض نژادی نسبت به غیر یهودیان دارد که این موضوع صحیح است ولی در جایی دیگر نسبت به حجاب زنان مسلمان حالتی تدافعی می‌گیرد و در چند جا حجاب را به سخره می‌گیرد که این موضوع خود یک تبعیض نسبت به عقاید است.

در جایی از این کتاب راوی اشاره به بایکوت رسانه‌ای و همه جانبه رژیم صهیونیستی نسبت به نوار غزه دارد که می‌گوید حتی به خود او هم اجازه داده نشده به نوار غزه سفر کند چون او از دولت رژیم صهیونیستی انتقاد می‌کرده است. ولی در جایی دیگر نسبت به مردم غزه خرده می‌گیرد که چرا موجب روی کار آمدن جریان حماس شده‌اند و حماس را یک گروه تندروی افراطی می‌نامد که این نگاه منافی با حقیقت است چون گروه حماس اگرچه در اجرای مطالبات خود کمتر انعطافی از خود نشان می‌دهد به این علت است که در دفاع از سرزمین مادری خویش در برابر دشمن غاصب صهیونیستی ایستاده و نباید با دشمن خود کوچکترین مدارایی داشته باشد.

از مزیت این کتاب مصور بودن آن است به طوری که اگر کسی اهل کتاب خواندن هم نباشد می‌تواند با کتاب همراه شود. کتاب کمیک در ایران بسیار نوپاست و بیشتر در حوزه کودکان کار شده است. همچنین این کتاب نه به سختی یک کتاب تخصصی دیر فهم است و نه مثل یک مستند ویدئویی است که در ذهن بیننده فرار است بلکه چیزی مابین کتاب و فیلم است پس جذاب است.

از نکاتی که در کتاب نمی‌توان آن را ایراد محسوب کرد این است که واژگان عبری در برخی از جاها به نادرستی نوشته شده‌اند که نمی‌دانم این ایراد از سوی راوی بوده که با زبان عبری ارتباط خوبی برقرار نکرده یا ایراد از مترجم بوده که در ترجمه متوجه این موضوع نشده که به هر دو طرف ایرادی نیست چون زبان عبری زبانی روان وشیوا نیست. در جاهایی از کتاب دیده می‌شود که جملاتی عبری نوشته شده و مترجم آن را ترجمه نکرده که اگر ترجمه می‌شد برای کسی که زبان عبری نمی‌داند در همراهی با راوی راحت‌تر می‌بود. موضوعی دیگر که ایرادی فنی به این کتاب است اندازه قطع آن است که چون رقعی است برای دیدن تصاویر کامل باید کتاب را باز کرد که این امر موجب اصطحلاک زودتر از موعد کتاب می‌شود و اگر قطع کتاب وزیری می‌بود بهتر می‌شد.»