خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)- به گزارش ستاد خبري سراهاي اهل قلم نمايشگاه بين المللي كتاب تهران، در این نشست که با حضور نغمه دانش، صالحی طالقانی (مدیرمسوول انتشارات نحل و نماینده چند ناشر خارجی در ایران)، مهدی عمرانلو (مدیر شرکت آوند دانش) و البدوی (صاحب شرکت حمل و نقل اختصاصی کتاب و رسانه در لندن
 )و دکتر موسورو (ناشر نیجریایی) و جمعي از مهمانان خارجي و ايراني برگزار شد، سخنرانان به بحث و بررسی کارکردهای نمایشگاه‌های بین المللی کتاب، به‌ ويژه نمایشگاه کتاب لندن پرداختند. 

در ابتدای نشست، مهدی عمرانلو گفت: نمایشگاه‌های بین‌المللی در دنیا و بویژه در اروپا دو بحث کلی را دنبال می‌کنند:
1- ارایه و عرضه جدیدترین آثار چاپ شده توسط ناشران مختلف کتاب در قاره‌های مختلف
2- مبادله تجاری بين ناشران مختلف و فروش رایت کتاب‌ها 

وي در ادامه افزود: نمایشگاه کتاب لندن جزء همین دسته از نمایشگاه‌ها و اشل کوچکی از نمایشگاه فرانکفورت است و عده بسياري از ناشران جهان در آن حضور دارند. 

 عمرانلو حضور ناشران ایرانی در لندن را کمرنگ‌ و عمده‌ترین دلیل آن را نداشتن پيشينه قوی در نمایشگاه لندن و فعال نبودن آن‌ها دانست.

دانش با طرح پرسشي ادامه داد: آیا بازار لندن فرصت مناسبی برای حضور ایران است یا خیر، به عبارتی آیا ایران باید براي حضور خود در لندن سرمایه‌گذاری کند؟ و آیا این حضور باید دولتی باشد یا خصوصی؟
 
امیر صالحی طالقانی، مدیرمسوول انتشارات نحل، پاسخ داد: امیدوارم روزی برسد که هیچ موسسه دولتی در هیچ‌یک از این نمایشگاهها حضور نداشته باشند. زيرا حضورشان همیشه کمرنگ است.
 
وي با اشاره به حضور ضعیف بخش دولتی ایران در نمایشگاه بولونیا در سال گذشته، گفت: دولت می‌تواند به جای این کار از ناشران خصوصی حمایت کند. 

صالحی ادامه داد: اگر نگوییم لندن نخستين نمایشگاه جهان است، مي توانيم آن رادر رتبه  قطعا دوم بدانيم، بنابراين، لندن را نباید از دست داد.
 
عمرانلو، مدیر نشر آوند دانش نیز گفت: ابتدا باید ببینیم هدفمان چیست. اگر هدفمان حضور نشر داخلی و عرضه محصولات در عرصه بین‌الملل است، نیازداریم که ناشرانمان احساس مسوولیت و حضور کنند و این در سایه چتر حمایتی دولتی خیلی محقق نمی‌شود. 

وي در ادامه توضیح داد: غرفه‌های کوچک در نمایشگاه‌های بزرگ چندان به چشم نمی‌آیند. بنابراین در بسیاری از کشورها، اتحادیه‌ ناشران سعی می‌کند همه ناشران شرکت‌کننده را در قالب غرفه‌ای بزرگ و متحد عرضه کند. 

عمرانلو اضافه کرد: ما در بازار جهانی چیزی به نام نظارت نداریم و اصولا محدودیتی وجود ندارد. بلکه مردم بهترین ناظر هستند و اگر کاری خوب باشد مورد استقبال قرار می‌گیرد. اتحادیه‌ها فقط بستر حضور ناشران دارای پتانسیل را فراهم می‌کنند. 

سپس دانش سوال دیگری پرسید: آیا ناشران ما اصلا توانایی حضور جهانی در سطح تالیف یا ترجمه دارند؟ و آیا حضورشان تاثیرگذار خواهد بود؟

عمرانلو در پاسخ به این سوال گفت: آثار ترجمه اصلا جایی در بازار جهانی ندارند و ما باید تالیفات خود را عرضه کنیم. این تالیف‌ها هم هنوز معرفی نشده‌اند و ما باید بتوانیم نخست آثارمان را در فرانکفورت و بعد در لندن عرضه کنیم. 

وي با اشاره به رونق بازار ادبیات کودک و تصویرگری ایران گفت: متاسفانه ما ابزار لازم را برای این که چگونه آثارمان را در معرض دید ناشر خارجی قرار بدهیم، نداریم. 

صالحی نيز به این پرسش دانش، پاسخ داد و گفت: من به‌عنوان عضوی از گروه ناشران داخلی، متاسفانه باید بگویم که نشر ما حرفه‌ای نیست. نشرما حلقه‌ مفقوده‌ای دارد، این حلقه مفقوده، آژانس‌های ادبی و بنگاه‌های بسته‌بندی اند. ما استانداردی برای تولیداتمان نداریم و اساس نشر ما هنوز غیرحرفه‌ای است. 

وی در ادامه گفت: در عرصه بین‌الملل ما آثار فاخری داریم که وقتی بیرون از ایران عرضه شدند غوغا کردند. ما از نظر متن، هیچ مشکلی نداریم، بچه‌های تصویرگری ما همه جایزه‌های جهانی را می‌گیرند، فقط نمي دانيم چگونه آثارمان را حرفه‌ای و براساس استانداردها عرضه کنیم. 

عمرانلو نیز در اين‌باره افزود: حضور چشمگیر در بازار جهانی امکان‌پذیر نیست مگر با برنامه درازمدت، معرفی نشر ایران و نيز مراوده درباره آثارمان در یک برنامه پنج‌ساله. البته باید مخاطب را شناخت و زیرساخت‌ها و کانال‌ها را درست انتخاب کرد. 

دانش در ادامه نشست پرسید چه آثاری برای ارایه در نمایشگاه بین‌المللی لندن مناسبند و عمرانلو در پاسخ گفت: با توجه به پتانسیل نشر ، ما در ادبیات و علوم اجتماعی و انسانی حرف زیادی برای گفتن داریم، البته ناگفته نماند که در تکنولوژی و علم هم این‌طور است و بیش از 150 نویسنده ایرانی در خارج از کشور آثاری را چاپ کرده اند. ولی برتری ما در علوم انسانی است و غربی‌ها هم دوست دارند بدانند ادبیات و علوم اجتماعی ما چه چیزی برای عرضه دارد. 

سپس صالحی توضیح داد که نمایشگاه کتاب لندن در ابعادی بسیار کوچکتر از نمایشگاه کتاب تهران، برگزار می‌شود و شرکت‌کنندگان در آن متخصصانی اند که برای حضور در آن ورودیه می‌پردازند. 

وی ادامه داد: این نمایشگاه مدت سه روز برگزاری محل تعامل است. ما نباید فکر کنیم که فقط برای فروش به انگلیسی‌ها در این نمایشگاه شرکت می‌کنیم، بلکه می‌توانیم آثارمان را به همه کشورهای دیگر بفروشیم. 

صالحاني طالقاني در ادامه خواستار ایجاد فرصتی برای جوان‌ترها و آشنایان به زبان انگلیسی در این نمایشگاه‌ها شد تا بتوانند از فرصت‌های آن نهایت استفاده را ببرند. 

دانش در ادامه جلسه، بحث نشست‌های تخصصی نمایشگاه لندن و غیبت ایران در این برنامه ها را مطرح کرد و عمرانلو توضیح داد: زمانی که شما حرفی برای گفتن داشته باشید، از شما دعوت می‌کنند تا داشته‌های خودتان را عرضه کنید. این فرضت اولین‌بار در نمایشگاه فرانکفورت سال گذشته به ایران داده شد تا مدیرفروش ایران به معرفی بازار ایران بپردازد. 

مدیر آوند دانش تصریح کرد: اگر از ما دعوت نمی‌شود به خاطر آن است که حضور معناداری در این نمایشگاه‌ها نداشته‌ایم. 

موضوع بعدی بحث در این نشست، کپی‌رایت بود و عمرانلو در اين‌باره توضیح داد: بدون ورود به قانون کپی‌رایت، ایران شانسی در بازار جهانی نخواهد داشت، درحال حاضر تنها ایران و چند جزیره ناشناخته قانون کپی رایت ندارند، و اگر ایران دو سال پیش وارد این پیمان شده بود، الان وضعیت بسیار مناسب تری داشت. 

وی با تاکید بر مزایای کپی رایت برای نشر ایران گفت: خرید کپی رایت کمک می کند تا ناشران به اشتباه کتابی را مشترک چاپ نکنند.

دانش در پایان پرسید: آیا قوانین ممیزی ایران مانعی سر راه قوانین کپی رایت جهانی نیست؟ ممکن است ناشری رایت کتابی را بخرد ولی در سدّ مجوز باقی بماند. 

صالحی طالقانی در پاسخ تصریح کرد: که هر کشوری قوانین اساسی خودش را دارد و همه ناشران از  محدودیت این موضوعات مطلعند. 

عمرانلو نیز ادامه داد: ممیزی در ایران موضوعات خاصی را شامل می شود نه همه کتاب ها و موضوعات را. بنابراین وقتی کتابی درباره کامپیوتر یا علم وارد بازار نشر ما می شود نه مشکل ممیزی دارد نه بهانه ای برای نداشتن کپی رایت. 

در پایان مراسم، یکی از ناشران حاضر در جلسه به طرح پرسش‌هايي  از سخنرانان درباره نحوه خرید رایت از ناشران خارجی پرداخت و نيز موضوعی که در خلال این گفتگوها مورد تاکید قرار گرفت، سهولت استفاده از تکنولوژی E-book و خطرات آن برای عرضه کتابهای ایرانی در جهان بود. 

صالحی طالقانی گفت: ناشران اگر بخواهند در این مسیر باقی بمانند نباید از خطراتش بترسند. در بازار نشر آینده تا سال 2015، بیش از 50% درآمد ناشرها از نشر الکترونیک خواهد بود. 

وي در پایان پیشنهاد کرد نمایشگاهی مختصر و کوچک نه برای فروش کتاب،بلكه فقط برای ناشران تاسیس شود. 

بيست و چهارمين نمايشگاه بين المللي كتاب تهران، تا 24 ارديبهشت در مصلاي امام خميني (ره) برپاست.