محمدعلي سپهرافغان در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، درباره جايگاه داستان مصور در ايران توضيح داد: در دو دهه نخست پس از پيروزي انقلاب اسلامي تأليف و انتشار داستانهاي مصور ممنوع بود. از دهه سوم به بعد، اين ممنوعيت از بين رفت و توليد آثاري از اين دست آغاز شد. هم اكنون نيز تلاش‌هايي براي فعال‌تر شدن اين جريان انجام مي‌شود، به عنوان مثال نشريه «جديد» داستانهاي مصور توليدي و نشريات ديگر داستانهاي ترجمه را منتشر مي‌كند؛ اما داستان مصور در قالب كتاب به‌صورت پراكنده‌اي منتشر مي‌شود.
وي با اشاره به پايين بودن سرانه مطالعه در بين كودكان و نوجوانان ايراني، داستان مصور را پل ارتباطي كودكان با كتاب ناميد و گفت: ارتباط نسل نوجوان و حتي جوان ما با كتاب قطع شده است. در زمان كودكي ما داستانهاي مصور زيادي در مجله «كيهان بچه‌ها» با شمارگان 400 هزار جلدي منتشر مي‌شد. اين داستان‌ها در وهله نخست، بچه‌ها را به مجله و در مرحله بعد به كتاب‌خواني علاقه‌مند مي‌كرد.
پديدآورنده «ماجراي مبارزان» يكي از مشكلات اين حوزه را نبود افراد حرفه‌اي عنوان كرد و افزود: ما طراحان خوبي داريم اما اين طراحان با اصول كار كميك آشنا نيستند. به جز اين مشكل، اين كار پشتيباني نمي‌شود. رابطه بچه‌ها با داستانهاي مصور قطع شده است. پدر و مادرها هم كم‌تر اين نوع كار را مي‌شناسند. داستان‌ها مصور كاملاً دلي و ذوقي توليد مي‌شوند و شمارگان بسيار كمي دارند.
سپهرافغان با اشاره به شمارگان بالاي آثاري هم‌چون كتاب‌هاي «تن تن و ميلو» درباره دليل استقبال مخاطبان ايراني از اين آثار گفت: «ژرژ رمي» خالق تن تن، روش‌هاي خلق جذابيت را مي‌دانست به همين دليل است كه خوانندگان از آثار او استقبال مي‌كنند.
وي با تأكيد به ضرورت توجه به روش‌هاي ايجاد خلاقيت در داستانهاي مصور گفت: كتاب «راه‌كارهاي ايجاد جذابيت در كميك استريپ» كار تحقيقي 150 صفحه‌اي است كه من با اين موضوع نوشته‌ام اما 4-3 سالي است كه مجوز انتشار را دريافت نكرده است.
تصويرگر كتاب «هيچ عيبي نداره» داستانهاي مصور را يكي از جريانات فرهنگي و پول‌ساز كشورهاي پيشرفته عنوان كرد و توضيح داد: داستان مصور در برخي كشورها موازي با سينما حركت مي‌كند ولي در ايران به دليل حجم بالاي بي‌اطلاعي مردم و كم‌كاري‌هايي كه در اين حوزه انجام شده، كار خوبي نداريم. وقتي جريان جهاني داستان مصور در جهان در حال بالندگي بود و به مرزهاي حرفه‌اي شدن نزديك مي‌شد در كشور ما هيچ كاري در اين عرصه انجام نمي‌شد و همين سبب شد ضربه‌ها و زخم‌هايي به پيكره داستان مصور ايران وارد آيد.
محمدعلي سپهرافغان در پايان افزود: الان جامعه ما قدرت تصحيح اين ضربه‌ها را ندارد و دولت بايد در اين زمينه كاري انجام دهد. برخلاف ساير عرصه‌هاي فرهنگي كه دولت مي‌تواند با كمك‌هاي خود به پيشرفت آن حوزه كمك كند، در زمينه داستان مصور تنها كمك كردن كافي نيست و بايد ضربه‌ها و زخم‌هاي ايجاد شده ترميم شود.
یکشنبه ۸ خرداد ۱۳۹۰ - ۱۴:۳۲
نظر شما