عزتي به خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، گفت: نويسنده در اين كتاب به بررسي كلي و تفسير آثار هنري‌اي می‌پردازد كه در يكي از شهرهاي قديمي آسياي ميانه به نام «پنجکنت» واقع در شصت کیلومتری شهر سمرقند كشف شده است.
وي ادامه داد: کتاب «هنر تاریخی پنجکنت» در واقع گزارش مطالعه نظام‌مند شهر قديمي پنجکنت است که از سال 1946 با اعزام هيات مشتركي از انستيتو باستان‌شناسي آكادمي علوم اتحاد جماهير شوروي، انستيتو تاريخ آكادمي علوم تاجيكستان، و موزه ارميتاژ آغاز شده و نویسنده آن «الکساندر بلنیتسکی» از 1947 در این هیات عضویت داشته و پس از پنج سال ریاست آن را بر عهده گرفته است.
عزتي بيان داشت: در جريان حفاري‌هايي كه در اين منطقه صورت گرفته آثار جالب و مهمي كشف شده است. بيش از بيست مجموعه ساختماني، كه هر يك از آنها مركب از ده‌ها اتاق است از زير خاك بيرون آورده شده و اشياي به دست آمده در محوطه عمومي شهر حدود 20 يا 25 درصد از اشياي كشف شده در كل منطقه را تشكيل مي‌دهد.
وي تصريح كرد: در این کتاب به نقاشی‌های دیواری و پیکره‌های به دست آمده در حفاری‌ها پرداخته شده است.
عزتي درباره فصل‌هاي كتاب توضيح داد: فصل اول این کتاب، «بررسی آثار هنری پنجکنت» نام دارد و نقاشي‌هاي ديواري پرستش‌گاه‌ها، نقاشي‌هاي ديواري اتاق‌هاي مسكوني، كنده‌كاري‌های روي چوب و مجسمه‌هاي گلي به دست آمده در پنجکنت را معرفی می‌کند.
در فصل دوم کتاب، «ويژگي‌هاي فني و زيبايي‌شناختي آثار هنري پنجكنت» بررسی می‌شود.
وي با بيان اينكه فصل سوم به «موضوعات هنر تجسمی پنجکنت» می‌پردازد، اظهار داشت: اين مباحث در كتاب به اين شكل دسته‌بندي شده، «موضوعات مذهبی» شامل احترام به اجرام آسماني، آيين نياكان، آيين الهه چهاردست و احترام به رودخانه زرافشان، آيين شاه رقصنده و تري‌مورتي، «موضوعات حماسي» شامل افسانه سياوش، داستان رستم، افسانه زنان جنگجو، و مضامين حماسي ناشناخته، «موضوعات ادبيات حماسي جانوري و فرهنگ عامه» و موضوعات اخذ شده از زندگي روزمره.
عزتي ادامه داد: نویسنده در فصل چهارم کتاب «هنر تاریخی پنجکنت» مطالبی را درباره خاستگاه آثار هنری پنجکنت و رابطه آنها با هنر نواحی دیگر آسیای میانه و کشورهای دیگر به ويژه ايران ارايه می‌کند.
وي اضافه كرد: نقاشی‌ها و پیکره‌های به دست آمده در حفاری‌های پنجکنت متعلق به قرون ششم، هفتم و هشتم میلادی است و مشهورترین آنها برای هنرشناسان و پژوهشگران ایرانی، نقاشی دیواری «سوگ سیاوش» است که قدیمی‌ترین سند موجود درباره قدمت تعزیه در ایران به شمار می‌رود.
کتاب «هنر تاریخی پنجکنت» نوشته الکساندر بلنیتسکی از زبان روسی به فارسی ترجمه شده و موسسه تالیف، ترجمه و نشر آثار هنری (متن) وابسته به فرهنگستان هنر آن را منتشر خواهد کرد.
یکشنبه ۲۲ خرداد ۱۳۹۰ - ۱۰:۲۲
نظر شما