غلامرضا امامي معتقد است: براي فرهنگ ما ايرانيها كه ادبيات شفاهي داشتهايم و از دوران قديم، مادربزرگها براي كودكان قصه ميگفتند، كتاب كاغذي مناسبتر است، بچهها با در دست كرفتن كتاب، لمس كردن آن و ديدن تصاوير كتاب، ارتباط بهتري با آن برقرار ميكنند.
امامي با اشاره به اين كه ما در زمانهاي قرار داريم كه بزرگترها به جاي بچهها تصميم ميگيرند، افزود: به همين علت تعداد كمي از كودكان و نوجوانان ما به اينترنت دسترسي دارند و از ميان آنها نيز تعداد كمشماري آزادي استفاده از سايتهاي گوناگون را دارند تا بتوانند عضو كتابخانهي آنلاين شوند.
او گفت: برخي از نويسندگان احساس ميكنند اگر كتابشان به صورت آنلاين و در اينترنت منتشر شود، ميزان فروش آن كم ميشود، اما چنين نيست و كتاب كاغذي و لمس كتاب توسط مخاطب چيز ديگري است. من با آنلاين كردن كتابها موافقم اما كتابخانهي آنلاين براي تعداد محدودي از افراد است.
نويسندهي كتاب «راز قلعه» افزود: البته من كتابخانهي آنلاين را براي بزرگسالان مناسبتر از كودكان ميدانم و معتقدم كودكان را ابتدا بايد كتابخوان كرد سپس براي آنها كتابخانهي آنلاين راهاندازي كرد. كتابخانهي آنلاين مفيد است اما بچهها بايد با كتاب كاغذي انس بگيرند. هدف از راهاندازي كتابخانهي ملي آنلاين نيز كتابخوان شدن بچههاست كه ميزان موفقيت آن را بايد از كودكان و نوجوانان مخاطب اين سايت پرسيد و جستوجو كرد.
امامي با اشاره به اين كه براي فرهنگ ما كه ادبيات شفاهي داشتهايم و از دوران قديم، مادربزرگها براي كودكان قصه ميگفتند، كتاب كاغذي مناسبتر است، ادامه داد: پدر و مادرها بايد از كودكي براي بچهها كتاب بخوانند. كودكان با در دست كرفتن كتاب، لمس كردن آتن و ديدن تصاوير كتاب بهتر با آن ارتباط برقرار ميكنند. با داشتن فرهنگ و ادبيات شفاهي بايد بيشتر براي كتابهاي كاغذي ارزش قايل باشيم و فرهنگ شفاهي را ميان نسلهاي آينده رواج دهيم.
نويسندهي «سیمرغ و سيمرغ» در پايان گفت: بايد كتابها را تا حد ممكن در دسترس قرار دهيم و اجازه دهيم كودكان و نوجوانان خودشان كتاب انتخاب كنند و راجع به كتابها نظر دهند. در واقع خانوادهها نقش كنترل از راه دور را داشته باشند.
نظر شما