كتاب «رفاقت با سازهاي ايراني» نوشته فاطمه ملكي با تصويرگري الهه طاهريان روانه بازار كتابفروشيها شد.\
در اين كتاب سازها به دو روش دستهبندي شده است. روش نخست براساس شيوه نواختن آنها است؛ سازها به صورت بادي، زهي و كوبهاي دستهبندي شدهاند و در روش دوم دستهبندي براساس محل سازها است: سازهاي محلي (مقامي، نواحي و منطقهاي) و سازهاي رديف دستگاهي (ملي، شهري). قرنه، سورنا، ني، بوق، كرنا، عود، زنورك، قاوال، دهل، سنج، سه تار، تار، سنتور و قانون از جمله سازهاي بررسي شده كتاب است.
در برخورد نخست با كتاب جلد شاد و رنگي و تصاوير كارتوني كتاب توجه مخاطب دوره ابتدايي را به خود جلب ميكند ولي به نظر مي رسد مطالب كتاب براي جذب بيشتر كودكان بايد از تكنيك ديگري براي نوشتن استفاده مي كرد و نثري ديگر را به كار مي گرفت.
نويسنده، سازها را به زبان دوره پيش دبستاني و دبستاني مطرح نكرده و به نظر ميآيد با رجوع به منابع دست اول فقط به معرفي اين سازها پرداخته است كه حتي با جستجو در رايانه ميتوان به اين اطلاعات رسيد؛ به عنوان نمونه ساز «رباب» اينگونه معرفي شده است: «كاسه صوتي رباب سيستان و بلوچستان دو بخش بالايي و پاييني دارد. روي قسمت پاييني پوست كشيده ميشود؛ يعني سطح رويي كاسه از چوب نيست بلكه از پوست حيوان است. دسته ساز رباب نسبتا كوتاه است و گوشيهاي زيادي براي كوك دارد» كه با توضيح ملكي در مقدمه كتاب «ميتواند مورد استفاده دوره پيش دبستاني و دبستاني قرار گيرد» تناقض دارد. مخاطب بزرگسال هم در مواجهه با اين توضيح بلافاصله به درك درست ساز نميرسد چه برسد به مقطع عنوان شده در كتاب!
اهميت و توجه مولف به كودكان و سازشناسي براي اين مقطع قابل ستايش است ولي نه با اين زبان، كه ميبايد در معرفي سازها از توضيحات روان و سادهتري استفاده ميكرد. البته ملكي در معرفي برخي سازها مشخصات بيشتري ارايه كرده مانند صفحه 40 درباره ساز «عود».
كتاب «رفاقت با سازهاي ايراني» نوشته فاطمه ملكي با تصويرگري الهه طاهريان به ضميمه لوح فشرده در شمارگان 5000 نسخه و با قيمت 5200 تومان از سوي انتشارات سوره مهر روانه بازار كتابفروشيها شده است.
نظر شما