امير كاوس بالازاده،روزنامهنگار و مدرس دانشگاه: 23 تيرماه نخستين سالگرد درگذشت دكتر رحيم رضازاده ملك، پژوهشگر ارزنده تاريخ، فرهنگ و تقويم ايران است...
در زمينه نقد و به خصوص نقد كتاب كه در آن سخت بيپروا مينمود و معمولاً بزرگان را مخاطب و منظور نظر قرار ميداد، سه نشريه بنيان گذاشت كه با شگفتي هيچ يك عمر درازي نداشت، اين نشريات عنوانهاي: «نقد و تحقيق» (4 شماره)، كتابشناخت (براي انتشارات طهوري) يك شماره و «هواي تازه» ـ سه شماره و البته شماره چهارم را در دست چاپ داشت كه ناگاه داس اجل خرمن عمرش را درنورديد، داشت. در اين نشريات با دقتي عالمانه و ستودني آثار بسياري از نويسندگان را در بوته نقد و نظر قرارداد و ريزهكاريهاي تحقيق و پژوهش را بدانان آموزاند. شگفت اينكه در مورد كتابها و نوشتههاي خود نيز سخت بيگذشت و نقاد بود. اگر كسي كتابهاي اين پژوهشگر ارجمند را در كتابخانه شخصياش ديده باشد، از حواشي متعددي كه بر آنها نوشته تا در چاپهاي بعد اصلاح يا به كتاب افزوده شوند، در حيرت ميماند. برخي از اين حواشي بر مؤلف اثر ـ رحيم رضازاده ملك ـ سخت تاخته و ايرادهايش را يادآور شدهاند، چنته وي هرگز از مطالب تازه و بكر خالي نبود و به هر مناسبت كه سخن ميگفت، شنونده را به حيرت ميافكند. نگارنده اين سطور همواره انتخاب نام كتابهاي آن زندهياد را ستوده و تحسين كرده و ذوق و سليقه استادانهاش را بس زيبا و سنجيده يافته است.
وقتي تصميم گرفت به چاپ كتاب پردازد، براي نشر خود عنوان «گلاب» را برگزيد كه همواره مرا به ياد شاهبيت خاقاني در قصيده «ايوان مدائن» ميافكند:
«از نوحه جغد الحق ماييم به دردسر
از ديده گلابي كن دردِ سرِ ما بنشان»
افسوس كه نماند تا شاهد چاپ همه تقويمهاي ايرانياش و كتابهاي ديگري كه داشت، باشد. نگارنده آرزومند است جلد چهارم «هواي تازه» آن زندهياد را همراه كتابهاي ديگرش نظير «شاهنامه، شاهِ نامهها» هرچه زودتر به زيور طبع آراسته آيند و خانواده محترمش دستنويسهاي آن مرد دانشمند را به دست چاپ بسپارند. يادش گرامي باد.
نظر شما