ده‌بزرگی در گفتوگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) گفت: متاسفانه شاعران معاصر در مقایسه با شاعران گذشته کمتر به مباحث توحیدی و نیایش در اشعار خود مي‌پردازند. فراموش نکنيم با وجود آنكه پرداختن به ائمه معصومین(ع) در اشعار کاری پسندیده است، اما اصل شعر مذهبی یا آیینی، مساله توحید، نبوت و معاد است.
اين شاعر با تاکید بر این موضوع که اگر شعر آیینی ما را به اصل توحید متصل نکند، بی‌فایده است اظهار کرد: احساس می‌کنم اغلب شاعران از مناجات و نیایش با خدا در شعرهایشان فاصله گرفته‌اند. در حالي كه این امر، از نیازهای اساسی بشر است.
ده بزرگي در ادامه به ماه رمضان و پیوند آن با شعر فارسی اشاره كرد و گفت: در ماه مبارک رمضان سفره مناجات و نیایش با پروردگار باز است و شاعران در رمضانیه‌های خود بیشترین توجه را به این مساله معطوف داشته‌اند. همچنین شب‌های قدر در این ماه فرصتی برای نیایش و راز و نیازهای بیشتر با خداوند است.
این شاعر در پایان گفت: شاعران پارسی‌گوی فارسي همواره فرصت‌هايي مانند شب‌هاي قدر را غنیمت شمرده‌اند و در اشعار خود آن‌جا که به موضوع رمضان یا لیالی قدر پرداخته‌اند، بر اهمیت راز و نیاز، و نیایش و مناجات با پروردگار در این شب‌ها نيز تاکید کرده‌اند.
سه‌شنبه ۱ شهریور ۱۳۹۰ - ۰۸:۳۹
نظر شما