محمودزاه در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا) عنوان كرد:
اغلب پژوهشگران به اسناد مكتوب و موجود در سازمان‌هاي اسنادي دفاع مقدس اكتفا كرده‌اند، اما اسناد ثبت شده براي صورت دادن پژوهشي غني ناكافي‌اند؛ بنابراين براي جبران و كاهش ضعف در پژوهش‌ها بايد كار ميداني صورت بگيرد. اسناد اصلي، از مطالعات ميداني و گفت‌وگو با مردم و كساني مانند عشاير كه در دوران دفاع‌مقدس حضور داشتند، حاصل مي‌شوند.
خالق كتاب «عقيق» با اشاره به اهميت كاربرد نگاه علمي و جامعه‌شناسانه براي بيان نقش مردم در دوران دفاع مقدس در آثار مكتوب، تصريح كرد: در دوران دفاع مقدس، مردم ايران به صورت داوطلبانه وارد جبهه شدند و با ايفاي نقش، جنگ را از حالت كلاسيك آن خارج كردند.
محمودزاده اضافه كرد: از آنجا كه در دوران جنگ تحميلي عراق عليه ايران 45 درصد جمعيت را روستاييان تشكيل مي‌دادند، جهادسازندگي در تدارك مردم براي حضور در جبهه نقش كليدي داشت. اين تلاش و چگونگي حضور داورطلبانه مردم در دوران دفاع مقدس، چرايي حضور افراد مسن در جبهه و دست‌كاري شناسنامه توسط نوجواناني كه در سن قانوني نبودند و چگونگي تشكيل هسته‌هاي اصلي تداركات توسط زنان، در آثار مكتوب انعكاس داده نشده‌اند.
وي با اشاره به توجه بسيار به آزادسازي خرمشهر به عنوان يكي از حوادث مهم دوران دفاع مقدس، يادآور شد: چگونگي آزاد شدن خرمشهر كه حاصل تفكرات سردار شهيد حسن باقري در اتكا به نيروهاي مردمي بود نيز از نكات مغفول مانده درباره نقش مردم، در ادبيات دفاع مقدس است.
محمودزاده در پايان تاكيد كرد: تصور بر اين است كه كارهاي ارزشي مانند فعاليت در عرصه دفاع‌مقدس سرمايه‌گذاري نياز ندارند. در حالي كه اختصاص بودجه براي تشكيل گروه‌هاي پژوهشي حرفه‌اي با هدف رعايت اصول علمي در پژوهشگري، تاثير مستقيمي در حاصل پژوهش‌ها خواهد داشت.
دوشنبه ۱۸ مهر ۱۳۹۰ - ۱۲:۲۵
نظر شما