باغهاي محله باغفيض تهران كه اين روزها رنگي پاييزي به خود گرفتهاند، در انتهاي كوچههاي پيچ در پيچ خود و خياباني پر رفت و آمد، به مكان مقدسي ميرسند كه به نام «امامزاده باغفيض» شهرت يافته است؛آستان مقدس امام زادگان «سيدجعفر(ع)» و «سيده حميده خاتون(س)»، بقاعي كه زوارش از نعمت مطالعه درباره ايشان محروماند./
يكي از زايرين كه از اصفهان به زيارت اين امامزادگان آمده، ميگويد:«سال گذشته نيز براي زيارت به اينجا آمدم و با وجود اين كه كرامات بسياري از دو بزرگوار شنيدهام، اما حقيقت اين است كه هنوز ايشان را خوب نميشناسم!»
اين بقاع منور، روزانه حدود سه تا چهار هزار زاير دارد كه بيشتر آنان از اهالي محلي و خانوادههاي صاحبان قبورند.
زائران از كرامات بسيار ايشان صحبت ميكنند، اما هنوز در اين كه ايشان از نوادگان امام موسيالكاظم(ع)اند يا از فرزندان بيواسطه اين امام بزرگوار، اتفاق نظر ندارند.
ساختمان بقاع، مراكز مختلفي مانند مركز درماني و حتي باشگاه ورزشي را در خود جاي داده است. مراكزي هم براي فروش كتاب و آثار فرهنگي در نظر گرفته شدهاند، اما جاي كتابخانهاي كه بتواند با ارايه كتاب يا كتاب هاي ويژه به شناخت اين دو بزرگوار به زائران كمك كنند، در نظر گرفته نشده است.
فروشندگان آثار فرهنگي در امامزاده، مي گويند كتابخانه امامزاده در «مسجد جامع باغفيض» كه در كوچهاي پر پيچ و خم در نزديكي آنجاست، قرار گرفته و هنوز در جوار امامزاده، كتابخانه اي تعبيه نشده است.
كتابخانه مسجد جامع باغ فيض اما، به گفته متولي آن، به علت استقبال اندك مردم، از دو سال پيش تعطيل شده است!
وي همچنين مي گويد: «مدتي است كه كتابهاي اين كتابخانه را نيز به مركز ديگري انتقال دادهايم.»
«حاج فتحالله نادعلي» معروف به«حاج شجاع» كه متولي اصلي امامزاده باغفيض و با سابقهترين فرد محله باغفيض است، درباره اين امامزادگان ميگويد:«امامزاده سيد جعفر و سيده حميدهخاتون، از نوادگان امام موسيابن جعفر(ع) و خواهر و برادرند كه از حدود 700 سال پيش در اين مكان آرميدهاند. ايشان راهي زيارت «امام رضا(ع)» بودند كه توسط عاملان خلفاي عباسي در اين مكان به شهادت رسيدند.»
حاج فتحالله كه از سال 1369 از سوي مردم محله باغفيض توليت اين آستان را بهعهده گرفته، درباره توسعه اين مكان ميگويد:«تا پيش از سال 1369، اين بقاع در ميان تپههايي بود كه رواقهايي كوچك و محقر، آنها را از ساير قبور مشخص ميكردند. سال 1370 با هزينههاي مردمي، اين مكان را گودبرداري كرديم و ساختمان فعلي حرم را ساختيم.»
حاج شجاع علت درنظر نگرفتن كتابخانهاي براي اين آستان را "نزديك بودن كتابخانه هفت هزار جلدي مسجد جامع به محل بقاع" عنوان ميكند و درباره تعطيلي اين كتابخانه ميگويد:«حدود دو سال است كه به علت استقبال كم مردم از اين كتابخانه و در چشمرس نبودن آن، اين مكان تعطيل شده و قصد داريم در ضلع غربي امامزاده، بنايي ويژه كتابخانه و موزه احداث كنيم كه اين بنا اكنون در مرحله طرحريزي و نقشهكشي است.»
نادعلي درباره اقدامات «سازمان اوقاف و امور خيريه» براي تهيه و انتشار شجرهنامهاي ويژه اين امامزادگان ميگويد:«تاكنون اقدام خاصي از سوي سازمان اوقاف براي شناساندن بهتر اين امامزادگان صورت نگرفته است. آخرين تلاشهاي ما نيز براي يافتن شجرهنامهاي موثق از كتابخانه آيت الله مرعشي كه مهمترين مركز انساب در اين حوزه است، هنوز نتيجهاي دربر نداشته.»
وي اظهار اميدواري ميكند با تلاش بيشتر، اين آستان بتواند شجرهنامهاي موثق در اختيار زوار قرار دهد.
ترديدي نيست كه معرفت و شناخت زاير از يك مكان مقدس ميتواند به زيارت مطلوب او بيانجامد. بنابراين ارايه مكتوباتي با اين موضوع از سوي متوليان امامزادهها ضرورتي انكار ناپذير است.
حاج فتحالله در باره اقداماتي كه قرار است براي شناساندن اين امامزادگان صورت گيرند، ميگويد:«درنظر داريم كتابچهاي را با موضوع كرامات اين امامزادگان تهيه و منتشر كنيم و در اختيار زايرين قرار دهيم.»
نظر شما