به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، در این نشست كه صبح امروز، سه‌شنبه، 26 مهر، برگزار شد، حسین یعقوبی مترجم و طنزپرداز، به اصول داستان‌نویسی در طنز پرداخت و با ذكر نمونه‌هایی از داستان‌های طنز، الگوهای رایج طنزپردازی آن‌ها را معرفی و بررسی كرد.
این روزنامه‌نگار و مترجم آثار طنز با بیان اینكه مشخصه طنز صرفا خنده‌آور بودن یا حتی بار اجتماعی داشتن آن نیست، گفت: دو نكته اصلی كه در طنز باید وجود داشته باشد، ظرافت و نكته‌سنجی آن است، از این رو گاهی ممكن است یک نویسنده به فاجعه‌ای انسانی یا اتفاقی تراژیک صورت طنز بدهد و ما را با موقعیتی روبه‌رو سازد كه نمی‌دانیم ناراحت شویم یا بخندیم.
او در ادامه گفت: كتاب «سلاخ‌خانه شماره 5» نمونه‌ای از همین كار است كه در آن «كورت ونه‌گات» به فاجعه‌ای در زمان جنگ جهانی اشاره دارد، اما این كار در قالب طنز صورت می‌گیرد.
نويسنده «امشب نه؛ شهرزاد» در ادامه به طنزپردازی در ایران اشاره كرد و گفت: اتفاقی كه در كشور ما رخ داده این است كه طنز مطبوعاتی رشد كرده و طنزپردازان ما بیشتر متوجه گفتار و رفتارهای سیاستمداران شده‌اند و تلاش می‌كنند فقط مسايل سیاسی اجتماعی را دستمایه طنز خود قرار دهند.
این طنزپرداز در ادامه گفت: شاید یكی از دلایل این مساله سهولت پرداختن به این نوع طنز در نسبت با داستان‌نویسی است و همچنین گاهی هم دوستان علاقه دارند كه زود معروف شوند و در این زمینه زودتر به هدف برسند.
یعقوبی، هوش، قریحه و مطالعه كافی را سه عنصر ضروری برای نویسنده شدن خواند و گفت: در وهله اول باید خود نویسنده از داستانی كه می‌نویسد، خوشش بیاید و اگر آن كار را دوست ندارد از آن دست بكشد.
او در ادامه گفت: كار ماندگار وقتی شكل می‌گیرد كه نویسنده در زمان نگارش، خود و علایق درونی‌اش را ببیند؛ نه اینكه مخاطب را در نظر بگیرد. البته نویسنده هم به هدایت بیرونی از سوی وقایع خارجی، مخاطبان، ارتباطات و ديگر گزينه‌ها نیاز دارد و هم به هدایت درونی كه از طریق آن، خود، خویشتن را هدایت كند، او باید بتواند بین این دو عنصر تعادل و توازن ایجاد كند.
سه‌شنبه ۲۶ مهر ۱۳۹۰ - ۱۵:۵۴
نظر شما