به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، در ابتداي اين مراسم که عصر ديروز (چهارشنبه) در فرهنگسراي ملل برگزار شد،جلال صفارزاده، برادر طاهره صفارزاده، از بي‌توجهي‌ها نسبت به خواهرش چه در زمان حيات و چه پس از مرگ او گلايه كرد و گفت: ما مردم مرده‌پرستي هستيم، اما درباره طاهره حتي مرده‌پرستي هم نكرديم. من گله‌مندم، زيرا آن چنان كه شايسته بود، از طاهره قدرداني نشد. قصد داشتيم در زادگاه وي، كتابخانه‌اي بسازيم كه در ساخت آن نيز شاهد كمك و همكاري نبوديم.

سپس علي موسوي‌گرمارودي، شاعر، در بيان ويژگي‌هاي فردي و اجتماعي صفارزاده گفت: روح طاهره صفارزاده، حماسي بود و زير بار ظلم و ستم نمي‌رفت. او صراحت لهجه داشت و به معناي دقيق كلمه، متعهد بود.

وي افزود: تعهد و التزام، امري است كه صفارزاده آن را در برابر تمام ابناي بشر احساس مي‌كرد. يك نويسنده اهل روماني در تصادف رانندگي كشته شد و او در ايران برايش شعر گفت. هيچ يك از اهالي فرهنگ، مانند صفارزاده وضع روشنفكران قلابي پيش از انقلاب را مشخص نكردند. محروميت‌هاي او چه پيش از انقلاب و چه پس از آن، نتيجه روحيه حماسي او بود.

موسوي‌گرمارودي ادامه داد: زيبايي‌ها و ظرافت‌هاي روحيه و آثار طاهره را هر چشمي نمي‌بيند. آگاه شدن از اين امور، زيركي مي‌‌خواهد.

سپس حجت‌الاسلام سيدمحمود دعايي، مدير موسسه اطلاعات، خاطراتي را از صفارزاده نقل كرد. او در ابتداي سخنانش از جلال صفارزاده دلجويي كرد و گفت: اين گونه نيست كه طاهره صفارزاده يكسره فراموش شده باشد. خبر دارم كه به زودي قرار است مراسمي در شان خانم صفارزاده براي بزرگداشت وي برگزار شود.

وي افزود: درباره ويژگي‌هاي ادبياتي روحيه و آثار صفارزاده مطلبي نمي‌‌گويم، زيرا تخصصي درباره آن ندارم، اما به عنوان يك طلبه، به برخي از ويژگي‌هاي روحاني و معنوي او اشاره مي‌كنم. در ديداري كه با او داشتم، وي از كشف و شهودهايي كه برايش اتفاق مي‌افتاند، سخن گفت و درباره ادامه اين حالات ابراز ترديد كرد. او مي‌خواست از منبعي آگاه درباره اين موضوع، كسب نظر كند.

دعايي ادامه داد: صفارزاده از من خواست تا از امام(ره) براي او وقت ملاقلات خصوصي بگيرم. روزي نزد امام خميني(ره) رفتيم و وي در حضور ايشان به گريه افتاد، طوري كه شانه‌هايش تكان مي‌خوردند. پس از پايان ديدارش با امام(ره) بسيار آرام بود و مرا دعا كرد.

وي به برخي از ويژگي‌هاي اخلاقي و اجتماعي صفارزاده اشاره كرد و گفت: خانه اجاره‌اي كه او در آن زندگي مي‌كرد، پس از انقلاب به دست بنياد مستضعفان افتاد و صاحب آن فراري شد. صفارزاده بايد اجاره را به حساب بنياد واريز مي‌كرد، اما او اجاره ماهيانه را هم به بنياد مستضعفان و هم به صاحب اصلي خانه پرداخت مي‌كرد. اين موضوع، بزرگ‌منشي صفارزاده را نشان مي‌دهد.

وي افزود: او به لحاظ معنوي، متدين، متعهد و پاك‌سرشت بود، ويژگي‌هاي كه به خوبي در شيوه زندگي و رفتار او مشهودند.

سپس مهديه الهي‌قمشه‌اي، شاعر، نويسنده و پژوهشگر گفت: من نخسيتن بار، طاهره را در كنگره خواجوي كرماني در كرمان ديدم.

وي تواضع، فروتني، مهرباني و آرامش صفارزاده را از جمله ويژگي‌هاي بارز او دانست و گفت: او ويژگي‌هايي داشت كه آرامش را به فرد منتقل مي‌كردند. در احاديث مي‌خوانيم كه مومن واقعي، فردي است كه در كنارش احساس امنيت و آرامش كني و مطمئن باشي كه اگر به مشكلي برخوردي او به تو كمك خواهد كرد.

الهي‌قمشه‌اي شعري از صفارزاده خواند و گفت: يك هنرمند بايد شوق زندگي و حيات را در افراد زنده كند و كلام و بيان صفارزاده اين ويژگي را داشت.

وي نخستين رسالت ادبيات را آشنا كردن مخاطبان با قرآن دانست و گفت: همه شاعراني كه اشعارشان ماندگار است، از حكيم طوس گرفته تا حافظ و شاعران معاصر، با كلام الهي پيوند داشته‌اند. صفارزاده نيز شارح قرآن بود و با كلام الهي پيوند داشت. يكي از مهم‌ترين رسالت‌هاي شاعران اين است كه مائده‌هاي آسماني را بر سر سفره ادبيات بياورد.