محمد چرمشير در نشست نقد نمايشنامه «تيكي تاكا»، اين نمايشنامه را درامي بر محوريت شخصيت دانست و گفت: در اين اثر ميتوان داستان را كوچك كرد تا شخصيت رشد پيدا كند.-
در اين نشست اميد روحاني و محمد چرمشير به عنوان منتقد و آتيلا پسياني، نويسنده نمايشنامه حضور داشتند.
در ابتدا، محمد چرمشير با بيان اينكه در پنج سال اخير در گروه تئاتر «بازي» و آثار پسياني اتفاقي رخ داده كه مورد پسند وي است، گفت: به دليل تنوع و ويژگي گروه «بازي» تجربههاي زيادي در اين گروه انجام شد، ولي خط محكمي در اين تجربه كه بتوان بر آن تكيه كرد، وجود ندارد.
وي ادامه داد: تجربههايي اين گروه اغلب بدون گسترده شدن ادامه مييافت، ولي اين 5 سال فرصت بسيار مناسبي بود كه روي نظامهاي داخلي و تجربيات تاكيد شود.
چرمشير افزود: بعد از گذشت سالها هنوز در تعريف شخصيت و درامي كه شخصيت محور باشد، دچار مشكل هستيم و نميتوانيم شخصيت را تعريف كنيم.
وي با بيان اينكه نمايشنامه «تيكي تاكا» درامي بر محوريت شخصيت است، اظهار كرد: در اين اثر ميتوان داستان را كوچك كرد تا شخصيت رشد كند.
چرمشير ويژگي مهم اين اثر را ديالوگنويسي آن دانست و افزود: مشكلات بسياري در ديالوگنويسي داريم و نميتوانيم به گونهاي بنويسيم كه شخصيتها با هم شوخي كنند و يا با كنايه با هم حرف بزنند؛ تنها اصغر فرهادي در فيلمنامه «جدايي نادر از سيمين» و محمد يعقوبي در نمايشنامه «نوشتن در تاريكي» موفق به اين شيوه شدند.
وي افزود: نمايشنامه «تيكي تاكا» در حوزه زباني از شدت سادگي به گفتوگوي محاوره روزانه نزديك شده است، ولي مرز بين روزمرگي و درام بودن به خوبي انتخاب ميشود و تاثيرات زبان را ميتوان در نحوه ديالوگگويي در حين اجرا ديد.
در ادامه اين جلسه، اميد روحاني نمايشنامه «تيكي تاكا» را از معدود آثار پسياني دانست كه شكل منسجمتري از يك قصه دارد. وي در اينباره گفت: ديگر نمايشهاي اين هنرمند كه در زمينه تئاتر بيكلام است، چنين متن روايي و واضحي براي عموم ندارد.
روحاني اضافه كرد: اين نمايشنامه داراي يك آغاز و پايان است، افراد شناسنامه دارند و شاهد اتفاقات دراماتيك هستيم و اين ويژگيها سبب شاخص شدن كارهاي پسياني در طي چند سال اخير شده است.
روحاني افزود: اين نمايشنامه از اين بابت اهميت دارد كه مجموعهاي از تجربهها و كوششهاي تجربي در ساختن تصاوير نمايشي در آنها شكل قابل فهمتري پيدا كرده است.
وي اظهار كرد: درونمايه نمايشنامه عيني و عامتر است. اثر ساده به نظر ميآيد، ولي شكل اجرايي آن در ادامه ديگر آثار پسياني وجود دارد. حتي اين تم در برخي آثار بيكلام او دنبال شده است.
روحاني همچنين نمايشنامه «تيكي تاكا» را از موجزترين متنهايي سالهاي اخير تئاتر ايران دانست و توضيح داد: در وهله نخست كه با متن اين نمايشنامه روبهرو ميشويد به «سيناپس» سينمايي نزديك است؛ چرا كه قصهاي ساده و تم كاربردي دارد.
در ادامه، آتيلا پسياني با بيان اينكه در مسير تئاتر تجربي كارش را ادامه ميدهد، اظهار كرد: اين نمايشنامه نيز اثري تجربي است و اين موضوع كه متني قصه سر راست داشته باشد، ربطي به نمايش تجربي ندارد.
وي تصريح كرد: برخي متنها قصههاي شخصي دارند كه علاقهمندم آرام آرام در ذهن رسوب كنند، ولي تعداي ديگر از آثارم مثل نمايشنامه «تيكي تاكا» قصه دارند كه در چند سطر ميتوان خلاصه آنها را نوشت.
پسياني افزود: بيش از ديالوگها، اهميت نمايشنامه در سكوت آن است. در اين اثر نقطه چينهاي وجود دارد؛ همانگونه در صحنه اجرا شده است.
وي گفت: معمولا در اغلب نمايشنامههاي ايران، اطلاعات را به تماشاگر ميدهيم، ولي ساختار نمايشنامه «تيكي تاكا» بر مبناي پنهان كاري است و اطلاعات از لابهلاي پنهان كاري لو ميرود و تماشاگر كشف كردن را آغاز ميكند.
پسياني توضيح داد: نوشتن اين نمايشنامه پنج ماه به طول انجاميده و كاري دشوار بوده است. برخي از صحنههايي در ذهن داشتم نيز به ضرورت حذف شد؛ ضمن آنكه بايد به بخش سكوتها در متن بيشتر توجه داشت.
نمايش «تيكي تاكا» زمستان گذشته در بيست و نهمين جشنواره تئاتر فجر اجرا شد.
اين نمايش درباره پدر و پسري است كه تلاش ميكنند با يكديگر به تفاهم برسند. آتيلا پسياني هم این نمایش را با همراهی پسرش روی صحنه برد. نام اين نمايش برگرفته از تاكتيكي در تيم ملي فوتبال اسپانيا است.
نمايشنامه «تيكي تاكا» از سوي كارگاه تئاتر ايران منتشر شده است.
نظر شما