حجت‌الاسلام علي احمدي در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)، اظهار كرد: امام سجاد(ع) در برهه مهمي از تاريخ زندگي مي‌كرد كه دوران خفقان، سركوب و ظلم عليه شيعه از جانب امويان بود. البته در اوايل اين دوران، قيام مختار اتفاق افتاد و او توانست تقريبا بخشي از دردهاي شيعه را التيام بخشد اما پس از آن، همچنان خفقان ادامه پيدا كرد و در اين‌باره، برخي از اين‌كه امام سجاد(ع) در برابر اين وضعيت اقدامي نكرد، سخن مي‌گويند.

احمدي در ادامه با اشاره به كتاب «بررسي نقش امام سجاد(ع) در رهبري شيعه پس از واقعه كربلا» تاليف محسن رنجبر گفت: نويسنده در اين كتاب، به شبهه بزرگ تاريخي مبني بر اين‌كه امام سجاد(ع) پس از عاشورا در برابر خفقان حاكم، بي‌تفاوت و فردي گوشه‌گير و منزوي بود، پاسخ داده است.

وي اضافه كرد: نويسنده در اين تحقيق، علاوه بر گلايه از گروهي از نويسندگان و مورخان كه معتقدند حضرت سجاد(ع) پس از وقايع كربلا، از حوادث اجتماعي و سياسي فاصله گرفت و فقط به مسايل عبادي پرداخت، پاسخ داده است و اين موضوع را كه امام سجاد(ع ) نسبت به اعمال خلفاي بني‌اميه واكنش نشان نمي‌داد و مطيع آنان بود، به خوبي رد مي‌كند و به اين شبهه بسيار بزرگ پاسخ مي‌دهد.

اين محقق درباره كتاب «بررسي نقش امام سجاد(ع) در رهبري شيعه پس از واقعه كربلا» افزود: اين كتاب با تاكيد بر ضرورت تقيه، نقش فرهنگي و سياسي امام سجاد(ع) در تداوم نهضت حسيني را واكاوي و بيان مي‌كند كه امام سجاد(ع) نسبت به مسايل زمان خويش بي‌تفاوت نبود و از خلفا نيز اطاعت نمي‌كرد، بلكه آن دوران، عصر تقيه بود و امام سجاد(ع) از راه تقيه، رهبري و هدايت نهضت شيعه را به دست گرفت و در راستاي همين تدبير ايشان است كه اكنون ما ميراث‌دار شيعه‌ايم.

نويسنده «جرايم و گناهان ريشه‌اي» در ادامه با اشاره به «صحيفه سجاديه» به عنوان يكي از آثار ارزشمند و ماندگار امام سجاد(ع) در اين‌باره گفت: اين كتاب كه شامل دعاها و مناجات‌هاي حضرت سجاد(ع) است، اثري بسيار آموزنده و مورد توجه علماي شيعه در طول تاريخ كه بارها شرح و ترجمه شده است و اكنون به صورت كامل در اختيار ما قرار دارد.

احمدي با بيان اين‌كه مهم‌ترين مباحث ديني و تربيتي در «صحيفه سجاديه» موجود است، افزود: يكي از كارهاي مهمي كه درباره صحيفه سجاديه» در حال انجام است،‌ جمع‌آوري تمام شرح‌هاي نوشته شده بر اين كتاب، از ابتدا تا كنون است كه اين پروژه در پژوهشكده باقرالعلوم قم در دست اقدام است.

پژوهشگر حوزه دين همچنين به كتاب ديگري با عنوان «سياست و اجتماع در صحيفه سجاديه» نوشته محمدتقي رهبر اشاره كرد و گفت: اين كتاب، تنها مباحث مربوط به سياست و اجتماع در «صحيفه سجاديه» را به صورت جداگانه ارايه كرده است. اين كتاب كه به زباني ساده و همه‌پسند نوشته شده، مساله‌هايي از جمله ولايت و امامت و همچنين مواضع حضرت سجاد(ع) در برابر ظلم و مظلوم را بيان مي‌كند.
احمدي درباره مهم‌ترين كتاب‌هاي نوشته شده درباره آثار امام سجاد(ع) اظهار كرد: محسن غرويان كتاب «صحيفه سجاديه موضوعي» را در بيش از 900 صفحه تاليف كرده و با توجه به اين‌كه «صحيفه سجاديه» 100 صفحه‌ است، نشان از اين دارد كه او جزئي‌ترين مسايل را نيز از «صحيفه سجاديه» استخراج كرده است. اين كتاب، تمامي 54 دعای «صحیفه سجاديه» را در 19 بخش اصلي و 194 عنوان فرعي تنظيم كرده است.

نويسنده كتاب «ره‌توشه عتبات عاليات» با اشاره به «رساله الحقوق» به عنوان ديگر اثر ارزشمند حضرت سجاد(ع) گفت: حضرت زين‌العابدين(ع) كه تجسمي از ايمان و عمل به احكام محسوب مي‌شود، حقوق انسان را در اين كتاب بررسي و بيان كرده است.

وي افزود: متن اصلي اين كتاب، در كتاب‌هاي مهم حديثي از جمله «خصال» و «تحف‌العقول» آمده و در ايران نيز توسط برخي استخراج، ترجمه و شرح شده است. «رساله الحقوق» 50 حق را در زمره حقوق انسان بيان مي‌كند و نخستين آن‌ها را «حق‌الله» و آخرينشان را «حق‌الذمه» يعني حق غيرمسلماناني كه در سايه حكومت اسلامي زندگي مي‌كنند، مي‌داند.

اين محقق در پايان با اشاره به كتاب «زندگاني علي‌بن‌الحسين(ع)» اثر جعفر شهيدي به عنوان يكي از ارزشمندترين كتاب‌هاي نوشته شده درباره تاريخ زندگاني امام سجاد(ع) اظهار كرد: شهيدي در اين كتاب تاكيد مي‌كند كه در نگارشش بر منطق و مدرك تكيه كرده است و نه بر عاطفه و احساس. بخش مهمي از اين كتاب، درباره مادر حضرت سجاد(ع) است و دكتر شهيدي اين موضوع را كه او دختر يزدگرد است، رد مي‌كند.