به گزارش خبرگزاری كتاب ایران (ایبنا)، ایوان كلیما زمانی كه تانک‌های روسی وارد پراگ شدند، در ایالات متحده زندگی می‌كرد ولی برخلاف نصیحت دوستانش در همان زمان بازگشت به خانه را برگزيد. او به نویسنده‌ای مخالف رژیم تبدیل شد و چالش‌های ذهنی خود و به نوعی تجربياتش را در داستان‌هايش منعكس كرد.
رمان «در انتظار تاریكی در انتظار نور» زندگی را در زمان انقلاب‌های سال 1989 و البته قبل و بعدش توصیف می‌كند. داستان در حول و حوش زندگی فیلمبرداری میانسال می‌چرخد كه برايش كار كردن با محدودیت‌های اعمال شده از سوی رژیم، بسیار دشوار است. او در آرزوی ساختن فیلمی است كه بتواند در آن زمانه‌اش را به خوبی نشان دهد ولی رژیم دیكتاتور آن دوران، مانع از تحقق یافتن آرمان‌های او می‌شود. بعد از فروپاشی كمونیست‌ها این فیلمبردار خود را از ساخت فیلمی كه در آرزویش بود ناتوان می‌بیند زیرا احساس می‌كند برای مواجه شدن با آزادی‌های نامحدود آماده نیست.
در بخشی از این كتاب آمده: «تظاهر كنندگان برای چه آمده بودند؟ سعی می‌كردند چه چیزی را ثابت كنند، یا تغییر بدهند؟ به چه چیزی اعتقاد داشتند كه وادارشان می‌كرد به كتک خوردن، زندانی شدن، یا از كار بی‌كار شدن تن بدهند؟ آیا اعتراض آنها برای آرمان والاتری بود؟ یا آنجا بودند برای اینكه سرگرمی دیگری نداشتند و فقط حوصله شان سر رفته بود؟»
این اثر پیش‌تر با عنوان «در انتظار تاریكی در انتظار روشنایی» با ترجمه فروغ پوریاوری منتشر شده بود. پوریاوری علاوه بر این، دو رمان دیگر این نویسنده با نام‌های «روح پراگ» و «كارگل» را نیز ترجمه كرده است.
رمان «در انتظار تاریكی در انتظار نور» اثر ایوان كلیما با ترجمه گلبرگ زرین در 293 صفحه و به بهای هفت هزار و 500 تومان از سوی نشر «افكار» روانه بازار كتاب ایران شده است.
پنجشنبه ۱ دی ۱۳۹۰ - ۰۹:۰۹
نظر شما