علي كاظمي از جمله مسئولان برگزاري رقابتهاي فوتبال ليگ برتر كشور يكي از قديميترين و كسوتدارترين افراد حاضر در فوتبال ايران است. مردي كه سابقه مربيگري در تيمهاي آتشنشاني و شاهين تهران را در پرونده دوران مربيگريش دارد و بازيكناني چون حسين مدي، محمود قمري، هومن بهرامي، خسرو صلح كنان، مرحوم عبدالله بخت، مرحوم احمد درخشنده، مرتضي حكيمي مهر، حسن كامخوش و ... را به فوتبال معرفي كرد.
سراغ استاد علي كاظمي در فدراسيون فوتبال رفتيم تا از نظرات او درباره مطالعه و ارتباط آن با ورزش و به خصوص فوتبال صحبت كنيم. كاظمي در اين باره به خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا) ميگويد: «آنچه مسلم است اينكه مطالعه سطح آگاهي افراد را بالا برده و به آنان راههاي چگونه زيستن را آموزش ميدهد».
استاد كاظمي كه از مو سپيدهاي حاضر در فوتبال است ميافزايد: «سالها كار مربيگري كردهام و با آن بزرگ شدهام و با جوانان زيادي كار كردهام. بايد اعتراف كنم هر وقت با بازيكني با مشكل روبرو ميشدم به او توصيه ميكردم كه مثلاً فلان كتاب را مطالعه كند و معمولاً بعد از آن تغيير در رفتار و گفتار آن بازيكن چنان محسوس بود كه آرامش و دگرگوني را ميشد در وجود او ديد.»
كاظمي ادامه ميدهد: يادم ميآيد يكي از بهترين بازيكنان تيم تهران شاگرد من بود و هر وقت با او صحبت ميكردم، عصبي به نظر ميرسيد و خيلي زود عصبانيت خود را با درگيري و خشونت روي بازيكن حريف نشان ميداد.يك بار وقتي تمرين تمام شد، او را صدا زدم و با علم بر اينكه ميدانستم از كدام طرف ميرود به او گفتم، من ماشين دارم، بيا با هم برويم. آمد و سوار ماشينم شد. صحبت را شروع كردم و بعد از اين كه از هر دري حرف زدم، به او گفتم، راستي كتاب هم ميخواني؟ جواب داد: من بعضي اوقات كتابهاي شعر و تاريخ ميخوانم، ولي فكر ميكنم كه خواندن آنها كمتر كمكي به من در راه رسيدن به آنچه ميخواهم ميكند. گفتم: شايد حق با تو باشد، ولي سعي كن از يك كتابخوان حرفهاي مشورت بگيري، زيرا مطالعه و خواندن آثار نويسندگان بزرگ جهان به انسان عمق و معنا ميدهد و اگر من به جاي تو بودم و هنر بازيگري تو را داشتم، حتما اين كار را ميكردم تا در ميدانهاي سخت ورزشي راههاي مبارزه با حريفان را ياد بگيرم تا با كوچكترين مشكل اعصابم به هم نريزد.
كاظمي ميگويد، آن بازيكن روز به روز متحولتر شد تا جايي كه در تيم ملي هم جايگاهي ثابت به خود اختصاص داد و حالا هم از جمله مديران موفق فوتبال است و هنوز هم وقتي مرا ميبيند آنقدر شرمنده الطاف او ميشوم كه واقعاً احساس غرور ميكنم.
نظر شما