به گزارش خبرگزاری كتاب ایران (ایبنا)، کنزابورو اوئه در سال 1935 به دنیا آمد. وی یكی از مطرح‌ترین نویسندگان معاصر ژاپنی است و توانسته جایزه ادبی نوبل را در سن 59 سالگی از آنِ خود كند. اوئه به شدت در آثارش تحت تاثیر ادبیات و نظریه‌های ادبی كشورهای فرانسه و آمریكا قرار گرفته و موضوعات سیاسی، اجتماعی و فلسفی زيادی نیز در آثارش منعكس شده است. 

تصویرسازی‌های قوی این نویسنده از جهان و عناصر آن، نكته بارز آثار اوئه است؛ جهانی كه در آن زندگی و افسانه با هم درمی‌آمیزند و تصویری نگران‌كننده از شرایط اسفبار زندگی انسان‌ها در عصر حاضر ارایه می‌دهند. وی بعد از اینكه متوجه شد برنده جایزه ادبی نوبل شده گفت: «من درباره منزلت بشریت می‌نویسم.» 

گوهری‌راد، مترجم كتاب «گریه آرام»، اوئه را «آبروی ادبیات شرق» دانست و گفت:‌ این نویسنده در اكثر آثارش از پسر عقب‌مانده خود می‌نویسد و با اینكه در ظاهر، داستان‌های ساده‌ای را روایت می‌كند اما در باطن نوشته‌هایش بسیار عمیق‌اند و مخاطب را به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهند.

این مترجم با تاكید بر تاثیرگذاری اوئه گفت: آثار این نویسنده ژاپنی یك مشخصه اصلی دارد؛ اگر كسی با خودش دشمنی دارد حتما باید آثار اوئه را بخواند! زیرا داستان‌هایش به شدت آرام و غمگین است و ذهن مخاطب را به شدت درگیر می‌كند. این مشخصه در آثار اوئه آن‌قدر جدی است که من مترجم هم دیگر جرات ندارم ترجمه خودم را بخوانم!

چاپ دوم رمان «گریه آرام» از این نویسنده با ترجمه گوهری‌راد در دست چاپ است و به زودی از سوی نشر «رادمهر» منتشر می‌شود. گوهری‌راد درباره این اثر گفت: «گریه آرام» نمونه بی‌نظیری از یك رمان مدرن، بدون پيچيدگی‌های سردرگم‌كننده داستانی است. در این رمان یك نفر متكلم وحده می‌شود و نويسنده بدون قلم‌فرسایی سنگین، كتابی به واقع شرقی را خلق می‌كند كه مخاطب ایرانی هم به راحتی می‌تواند با آن ارتباط برقرار كند.
 
وی این اثر را نمونه‌ای مناسب برای داستان‌نویسان جوان معرفی كرد و گفت: این اثر به خوبی نشان می‌دهد كه شاهكارهای ادبی الزاما نثری سنگین ندارند و قلم قوی نویسنده می‌تواند از موضوعی ساده، داستانی قابل‌توجه خلق كند. 

گوهری‌راد با بیان این ویژگی‌ها، جایزه ادبی نوبل را حق اوئه دانست و گفت: او نویسنده‌ای صاحب سبك است و تحولی در ادبیات ژاپن به وجود آورد.

او خطابه نوبل خود را با روایتی از دوران كودكی‌اش آغاز كرد؛ زمانی كه به شدت تحت تاثیر رمانی چون «هاكلبری فین» قرار گرفت و این‌گونه بر ترس خود از جنگ و بمباران فائق آمد. اوئه از سختی‌های زیادی سخن گفت كه به كمك ادبیات و نوشتن داستان آن‌ها را پشت سر گذاشته و از پسرش یاد كرد كه به كمك موسیقی احساسات خود را بیان می‌كند.

برنده جایزه ادبی نوبل سال 1994 در دوران مختلف زندگی‌اش، نوشتن درباره موضوعات مختلف را تجربه كرد و از این لحاظ هم می‌توان داستان‌هایش را دسته‌بندی كرد. وی خود را نویسنده‌ای كاملا ژاپنی می‌داند و در آثارش همیشه خواسته كشور، اجتماع و احساسات مردم كشورش را به جهانیان بشناساند. با این حال وی معتقد است بین آنچه او می‌نویسد با ادبیات كلاسیك ژاپن تفاوت زیادی وجود دارد.

«شكار»،«شیکو»، «گل‌ها را بچین، کودکان را به گلوله ببند»، «غنیمت»، «یک موضوع شخصی»، «یادداشت‌های هیروشیما»، «گريه آرام»، «به ما بیاموز تا از دیوانگی رها شویم»، «روزی که او اشک‌های مرا پاک خواهد کرد» و «شیون ایریس و داستان‌های دیگر از عواقب بمباران اتمی» آثاری هستند كه به قلم اوئه منتشر شده‌اند. تاكنون پانزده اثر از وی به زبان انگلیسی ترجمه شده است. 

کنزابورو اوئه 31 ژانویه سال 1935 در یكی از مناطق جزیره شیكوكو در ژاپن به دنیا آمد. 10 سالگی او با حمله اتمی به هیروشیما همزمان شد و حوادث این دوران بخش بزرگی از زندگی وی را تحت تاثیر قرار داد. او در دانشگاه توكیو در رشته ادبیات فرانسه تحصیل كرد و تاثیرپذیری‌اش از ادبیات غرب در این زمان بیشتر شد.

«شكار» با ترجمه اسد الله امرايي «روزی كه او خود اشك‌های مرا پاك خواهد كرد» با ترجمه جلال بایرام، «در برابر مردگان» با ترجمه غلام‌رضا آذرهوشنگ، «گریه آرام» با ترجمه حبیب گوهری‌راد و «فری‍اد خاموش» با ترجمه فرزان سجودی عناوینی هستند كه از این نویسنده در بازار كتاب ایران راه یافته‌اند. 

نخستین اثر از این نویسنده با عنوان «روزی که او خود اشکهای مرا پاک خواهد کرد» توسط نشر «نیلوفر» در سال 1374 و پیش از اهدای جایزه ادبی نوبل به وی منتشر شد. 

فردا سه‌شنبه 31 ژانویه 2012 برابر با 11 بهمن ماه اوئه تولد 77 سالگی خود را جشن می‌گيرد.