به گزارش خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)، عمادي درباره اين كتاب كه مشتمل بر سه‌هزار و 700 قطعه شعر است و به زودي از سوي نشر آموت منتشر مي‌شود، توضيح داد: آن چه در داستان‌ها و تاريخ اين كوه آمده در اين مجموعه اشعار گنجانده شده است. هدفم از سرودن اين اشعار آن بوده كه كاري فرهنگي و تاريخي درباره جغرافياي تاريخي بزرگترين كوه ايران كه مردم هيچ اطلاعي از آن ندارند، انجام دهم. این امر حاصل سال‌ها تحقيق است. 

نويسنده «دوازده گل بهاري» افزود: اين كوه با شما حرف مي‌زند ولي ما زبانش را نمي‌دانيم! متاسفانه تا به حال حتي در دايره‌المعارف فارسي و لغت‌نامه دهخدا ارتفاع دقيق اين كوه ذكر نشده است و تاسف بارتر آن كه گفته شده تا به حال كسي بالاي آن نرفته و فاتح آن يک فرد اروپایی بوده كه البته دروغ است. 

اين پژوهشگر ايرانشناس در ادامه به اختصاصات ديگر كوه دماوند اشاره كرد و توضيح داد: دماوند با اين همه عظمت، سمبل ايران از روزگاران قديم بوده است؛ از زمان فريدون و اوستا و زمان نگارش اغلب متون كهن پهلوي و ايران باستان. در تواريخ و كتاب‌های معتبر قديمي، اين كوه به تمامي توصيف شده است، ولي بسياري از محققان ما از اين مساله بي‌اطلاعند.

عمادي در ادامه گفت: من در سال 1345 از اين كوه بالا رفتم و چشم‌انداز آن را به تمامي ديدم، ‌متاسفانه در فرهنگ‌هاي ايراني، 6 ارتفاع مختلف از دماوند نوشته‌اند. اين بي‌تفاوتي در زندگي روزمره هم  واضح است؛ چرا كه هر روز صدها هزار ايراني و تهراني از كنار آن رد مي‌شوند و نمي‌دانند كه بخش وسيعي از راز تمدنشان در شناختن دقيق اين كوه نهفته است.

نويسنده «خوزستان در نامواژه‌هاي آن» به وجوه پژوهش درباره كوه دماوند نيز اشاراتي كرد و گفت: انگيزه‌ام از خلق اين اثر اين بود كه بگويم اين كوه نشانه‌هاي تمدن ايراني از دوران غارنشيني است و سند آن غارهايي است كه وجود دارند و من به بسياري از آن‌ها رفته‌ام و سند ديگرش نام‌هاي جغرافيايي است كه در اطراف آن وجود دارند. 

عمادي در ادامه با اشاره به برخي كتاب‌هاي مرجعي كه به زبان فارسي و عربي درباره دماوند نوشته‌اند و مورد غفلت محققان واقع شده‌اند، گفت: وقتي تنها از يک فاتح غربي درباره كوه دماوند در فرهنگ‌هاي ما نام برده شده،‌ بدان معني است كه نگارندگان ما از كتاب‌هايي مانند «بروج‌الذهب»، ‌«البلدان» يا «ابن‌فقيه» يا «تاريخ طبرستان» بي‌اطلاع بوده‌اند، يا براي تحقيق‌شان به سراغ اين آثار نرفته‌اند. در اين كتاب‌ها از كساني نام برده شده كه دماوند را فتح كرده‌اند و در آن‌ها توصيف اين كوه بسيار زيبا و تاريخي است.

اين پژوهشگر افزود: مثلا در تاريخ بلعمي و طبري آمده كه آرش، تيرش را از روي اين كوه انداخته و در بسياري ديگر از آن‌ها نيز درباره پيشينه اسطوره‌اي و خصيصصه‌هاي ديگر تاريخي آن توضيحات خوبي درج شده است. 

عبدالرحمن عمادي، حقوقدان، متولد بهمن 1304 خورشيدي در روستالي «اي ني» اشكور در خانواده‌اي از طايفه سادات ديلماني، از نوادگان مشاهير ديلمي به دنيا آمد.

عمادي پس از تحصيل در مكتب‌خانه روستا، روانه رودسر، ‌رشت و قزوين شد و تحصيلات متوسطه را در اين شهرها گذراند. وي در زمان حكومت مصدق (1331) موفق به دريافت ليسانس قضايي از دانشگاه تهران شد.

عمادي همزمان با وكالت؛ به پژوهش در مباحث ايرانشناسي روي آورد كه بخشي از مقالاتش طي نيم قرن گذشته در مجلات معتبر منتشر شده‌اند.

از عمادي تا به حال كتاب‌هاي متعددي درباره ايرانشناسي منتشر شده است.