نشست نقد کتاب «دوست غارنشین من» در يزد برگزار شد. نويسنده اين كتاب اظهار كرد رمانش تلاش میکند تا سن نوجوانی را در بستری از خیال و واقعیت به تصویر بکشد.
اخوان در ابتدای این نشست ضمن ابراز تشکر از برگزارکنندگان این مراسم گفت: «خوشحالم که این کتاب مورد توجه نوجوانان قرار گرفته و جمعی را تشکیل دادهاید تا در خصوص آن به بحث و گفتگو بنشینیم.»
وی در ادامه، در پاسخ به این سوال که ایدهی اولیه داستان از کجا به ذهنش خطور کرده است، گفت: «عوامل زیادی در این امر دخیل هستند ولی آنچه مهم است نیازی است که شخص نویسنده آنرا احساس میکند و دنبال نیازهایش می رود تا جواب آنرا بهدست آورد. آنچه منرا برای نوشتن داستان ترغیب کرد از یک مثل اجتماعی شروع شد و بریدگیها و ناامیدیهایي که نوجوان در این سن دچارش میشود. سعی کردم سن نوجوانی را در دوست غارنشین من در بستری از واقعیت و خیال بیاورم.»
این نویسنده در پاسخ به یکی از اعضای کانون، هدف اصلی استفاده از پانویسها و حکایتها در آخر هر فصل کتاب را کمک به قصه عنوان کرد و افزود: «پانویس، حکایت و چهارگزینهایها یک نوع فرم هستند که در داستان به کار بردم تا کمک بیشتری به رساندن مفهوم قصه و متفاوت کردن آن بکند. پانویسها قصه را به مستند جلوهدادن نزدیک میکند. همچنین حکایتها توجه نوجوان را به خواندن ادبیات کهن جلب میکند که آن نیز به زبان طنز آورده شده است.»
نویسنده کتاب دوست غارنشین من، در خصوص پایان داستان که برای بیشتر اعضای نوجوان کانون مبهم بود و سوالهای زیادی را در اینباره مطرح میکردند گفت: هدفم همین بود که هرکس برداشت خودش را از پایان داستان داشته باشد و سوالهای زیادی در ذهنش مطرح شود، به فکر فرو رود و در قصه دنبال معما بگردد و ذهن قصهسازش قوی شود. خیلی مهم است وقتی قصهای را میخوانید ذهنتان قصهپرداز شود و فقط همان قصه نویسنده در ذهن نماند.
در پایان این نشست نیز اعضای کانون به بیان نظرهای خود در خصوص ویژگیهای رمان نوجوان پرداختند و در این خصوص به بحث و تبادل نظر نشستند.
در این جلسه مخاطبان نوجوان اثر، علیرضا جلالی مدیر کانون استان یزد، آخوندی معاون فرهنگی و مربیان ادبی مراکز کانون استان نیز حضور داشتند.
منبع خبر: روابط عمومی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان
نظر شما