عبدالملکیان در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) گفت: به‌طور کلی جریان عمومی شعر طی سال‌های اخیر و از جمله یک سال گذشته را مثبت و سرزنده ارزیابی می‌کنم. دلیل آن هم بیشتر تلاش و تکاپوی شاعران جوان است. این نکته محوری و اساسی ما را امیدوار می‌کند و نشان می‌دهد چشم‌انداز شعر روشن است.
وی در ادامه به برخی از عوامل تاثیرگذار در رشد و شکل‌گیری شعر اشاره و تشریح کرد: به باور من دیگر عصر قله‌های شعر تمام شده است و نمی‌توانیم انتظار ظهور چهره‌های متفاوت و برجسته‌‌ای چون مهدی اخوان‌ثالث، فروغ فرخ‌زاد یا سهراب سپهری را داشته باشیم. علت این امر نیز این است که جریان شعر عمومی‌تر شده است. برای مثال اگر در دهه 40، چهار چهره نقش اساسی در شعر آن روزگار داشتند، اکنون از 20 یا 30 چهره خوب می‌توان نام برد.
این شاعر برخی از دلایل عمومی شدن شعر را نام برد و توضیح داد: یکی از دلایل این امر نوع نگاه نیما و هدف‌گذاری او برای شعر نو بود. یکی از محورهای هدف‌گذاری نیما در شعر نو نزدیک کردن زبان شعر به طبیعت زبان بود.
وی افزود: امروزه نیز در جریان عمومی شعر با زلالی زبان مواجه هستیم. علت استقبال عمومی به شعر نسبت به گذشته نیز همین موضوع است؛ چراکه زبان عامه نیست، اما عموم مخاطبان دریافت‌های خود را از آن دارند.
عبدالملکیان ادامه داد: ترجمه‌های خوبی، که این روزها از شعر جهان ارایه می‌شود، تسلط شاعران به زبان دوم و حتی سوم و پرداختن به ترجمه شعر در کنار سرایش شعر و همچنین برپایی همایش‌ها و جشنواره‌های شعری و ارتباط نزدیک شاعران ایران و جهان از دیگر دلایل موثر در عمومی شدن جریان شعر امروز هستند.
وی در پاسخ به این پرسش که طی سال 1390 تاچه حد نقاط قوت و ضعف یاد شده در عرصه شعر وجود داشته است گفت: یک سال مقطع زمانی محدودی برای ارزیابی جریان شعری است، اما می‌توان گفت در چند سال اخیر زبان شعر به طبیعت زبان نزدیک شده و اقبال عمومی به جریان شعر نو بیشتر بوده است.
این شاعر در پایان یادآور شد: همچنین جامعه ادبی از آثار منتشر شده استقبال بیشتری کرده است، اگرچه سرانه نشر کتاب‌های شعر هنوز اندک است، اما حداقل طی یک سال از 10 شاعر جوان می‌توان نام برد که جامعه ادبی آثار آن‌ها را پذیرفته است. این مسایل نشان دهنده توفیق شعر امروز و زمینه‌های مثبت در ارتقا شعر هستند.
جمعه ۴ فروردین ۱۳۹۱ - ۱۱:۰۰
نظر شما