مهرابي كوشكي در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا) درباره خاطرات دوران اسارتش اظهار كرد: وقتي در محفل‌هاي دوستانه حاضر مي‌شدم، جوانان آن جمع علاقه زيادي به شنيدن خاطراتم نشان مي‌دادند. نگارش اين خاطرات را پاسخي به اين نياز احساس كردم تا فضاي اردوگاه‌هاي عراق را در قالب داستاني بازگو كنم. 

وي كه پيش از اين كتاب «از يادم نمي‌رود آن روز‌ها» را نوشته است درباره اثر جديدش گفت: كتاب قبلي روايتي از 14 ماه اساراتم در اردوگاه موصل 2 بود اما اين كتاب شامل 156 روايت از كمپ 7 اردوگاه رماديه 2 است كه عراقي‌ها به آن عنوان «اردوگاه اطفال» را نسبت داده بودند. 

اين آزاده دفاع مقدس توضيح داد: اردوگاه اطفال مربوط به اسرايي بود كه در ميانگين سني 17 تا 25 سال بودند. عراقي‌ها گمان مي‌كردند به دليل سن پايين اسرا مي‌توانند بر آن‌ها تاثير بگذارند و عشق به امام خميني (ره) و ميهن اسلامي ايران را در وجود آنان از بين ببرند اما در نهايت و حتي با به كارگيري تمامي ترفند‌ها موفق نشدند. 

مهرابي كوشكي افزود: در روايت خاطرات كوشش كرده‌ام وقايع غم‌انگيز كمتر بيان شوند تا باعث رنجش خواننده نشوند.

وي درباره چگونگي ثبت اين خاطرات گفت: من بيست‌ويكم اسفند ماه سال 1361 وقتي كه 27 ساله بودم در عمليات والفجر مقدماتي اسير شدم و در چهارم مهر ماه سال 1369 آزاد شدم. زماني كه به ايران آمدم حوادث روز‌هاي اسارتم را در دفتري يادداشت كردم و نامه‌هايي كه در دوران اسارت براي خانواده‌ام مي‌نوشتم كمك بسياري به يادآوري مجدد خاطراتم كرد زيرا در آن نامه‌ها از واژه‌هايي استفاده مي‌كردم كه برايم معنا و مفهوم خاصي از وقايع اردوگاه داشتند.

مهرابي كوشكي افزود: خانواده‌ام اين نامه‌ها را كه 40 عدد بودند، نگهداري كرده بودند و خاطراتم بر اساس تاريخي كه روي نامه‌ها ثبت شده سنديت پيدا مي‌كنند.

وي ادامه داد: اين خاطرات را مي‌نويسم و به ويراستار مي‌سپارم و در حال حاضر نوشته‌هايم درباره اردوگاه اطفال 400 صفحه است كه بعد از اتمام نگارش خاطرات براي چاپ به انتشارات پيام آزادگان سپرده خواهد شد.

مهرابي كوشكي درباره عنوان كتابش گفت: هنوز عنوان قطعي آن را انتخاب نكرده‌ام اما عنوان پيشنهادي‌ام «شجاعان» است كه مخالف عنوان اردوگاه اطفال است كه عراقي‌ها براي ما به كار مي‌بردند.