به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از خبرگزاری آلمان ، انتشار این شعر در نشریه آلمانی زوددویچه سایتونگ، روزنامه ایتالیایی لارپوبلیکا و نیز نیویورک تایمز آمریکا واکنش های گوناگون شخصیت های مختلف را در پی داشت.
 
آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان در این میان آشکارا از هر گونه اظهار نظری خودداری کرد.اشتفن زایبرت سخنگوی دولت آلمان گفت: «آزادی هنر در آلمان به قوت خود باقی است و خوشبختانه آزادی دولت فدرال آلمان هم به قوت خود باقی است و از این رو دولت مجبور نیست برای هر کار یا گفته هنری اظهار نظر کند.» 

در این میان امانوئل ناشون سفیر رژیم صهیونیستی در برلین گفت : اسراییل تنها دولتی در جهان است که حق موجودیتش به شکل آشکار مورد شک و تردید قرار گرفته است. همچنین کمیته یهودیان آمریکا خود را از تلاش تازه گونتر گراس برای انکار مشروعیت اسراییل وحشت زده نشان داد. دیتر گراومان، رییس شورای مرکزی یهودیان در آلمان این شعر را نوشته ای تند و کینه توزی سیاسی نامید. در این بین مارسل رایش رانیکی منتقد ادبی مشهور آلمان ترجیح داد تا درباره این شعر سکوت اختیار کند. وی در گفتگو با خبرگزاری آلمان اظهار کرد : «من در مورد گونتر گراس اظهار نظری نخواهم کرد». 

اما بحث بر سر این مساله به بوندستاگ یا مجلس آلمان نیز کشیده شد و روپرشت پولنتس رییس کمیسیون امور خارجه که سیاستمداری از اتحادیه دموکرات مسیحی است، در گفتگو با نشریه «میتل دویچن سایتونگ» تاکید کرد که شماتت غرض ورزانه اشتباه است. 

در همین حال فولکر بک نماینده سبزها گفت که باید به اسراییل در مورد حمله نظامی نسنجیده به ایران هشدار داد. آندره آ نالس، دبیر کل حزب سوسیال دموکرات آلمان این شعر را گیج کننده نامید و ولفگانگ گرکه نماینده چپ ها در مجلس گفت گراس این شهامت را دارد تا مطلبی را بر زبان آورد که به میزان در خور توجهی در مورد آن سکوت شده است.