به گزارش خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)، بيگدلي گفت: من فكر مي‌كنم داستان‌نويس مي‌داند كه چه زماني بايد كتابش چاپ شود، به شرط آن‌كه خود را در عرصه رقابت‌ها و جريان‌هاي كاذب روز گرفتار نكند. اين روزها عده‌اي در مسابقه دوی سرعت جريان‌هاي متنوع روز كه گاه سطحي است، نفس كم مي‌آورند و در نيمه راه باز مي‌مانند و در نهايت نوشتن را كنار مي‌گذارند.
وي افزود: تكنيک از مهم‌ترين چيزهايي است كه نويسنده بايد در ابتداي راه فرا بگيرد. نويسندگان جوان بايد داستان‌هاي داستان‌نويسان تواناي ايراني را بخوانند؛ ولي به اين نكته هم توجه كنند كه اين آثار مربوط به دهه‌هاي گذشته‌اند و بايد ضمن دقت نظر در آن‌ها و در اجراي تكنيک، نوآوري كنند. نویسنده جوان باید بتواند ضمن توجه به حساسيت‌هاي نویسندگان قدیمی‌تر دربه‌کار گیری المان‌هاي محتوايي و فني، تلاش کند تا از تقلید مبرا باشد.
بيگدلي در ادامه در پاسخ به اين سوال كه «نوقلمان از چه طريقي بايد توانايي‌هاي تكنيكي خود را بالا ببرند؟»، گفت: دو راه وجود دارد يک راه كه روش ما قديمي‌ترها بوده است، تنها مطالعه است و راه ديگر، شركت در كلاس و كارگاه. البته آسيب اين كلاس‌ها نيز جدي است؛ چرا كه گاهی هنرجويان به سليقه مدرسان گرفتار مي‌شوند.
وي اضافه كرد: اشتباه خيلي‌ها آن است كه تكنولوژي‌زده هم شده‌اند و از مطالعه‌شان كم كرده‌اند. مساله اينجاست كه با پيشرفت تكنولوژي، ارزش مطالعه همچنان سرجايش محفوظ است.
نويسنده «آواي نهنگ» آثار نسل جديد داستان‌نويسي را روبه رشد دانست و گفت: هر روز شيوه‌هاي جديد داستان‌نويسي خلق مي‌شوند و من در اين باره اميدم به نسل جوان است؛ به تازگي صد داستان از نوقلمان گيلاني دريافت كرده‌ام كه واقعا كم نظيرند.
وي در پاسخ به اين سوال كه «آيا تنها با خواندن آثار داستان‌نويسان مي‌توان تكنيک‌هاي داستاني را فراگرفت؟» گفت: خواندن نقد داستان را نيز به جوانان توصيه مي‌كنم چون در اين راستا مي‌توانند با وجوه، لايه‌ها و شيوه‌هاي نوشتن به طور تئوريک آشنا شوند و آن‌ها را با متن تطبيق دهند.
سه‌شنبه ۲۲ فروردین ۱۳۹۱ - ۱۰:۵۰
نظر شما