بي خبري در عصر اينترنت ديگر درد بزرگي است. اما يكي از اين خبرها كه بايد در جامعه ادبي ما انعكاسي وسيع ميداشت، درگذشت همسر استاد سيد حسيني مترجم فقيد و حال وخيم تنها پسرش پس از يك حادثه رانندگي در تعطيلات نوروز بود./
اما امروز فرصت مناسبي است تا در سالگرد درگذشت استاد رضا سيد حسيني پير دير ترجمه كه سه سال پيش در روزي مثل امروز يعني 11 ارديبهشت 88 بار سفر را بست و مشتاقان آثارش را براي هميشه ناکام گذاشت، از او و خانوادهاش ياد كنيم.
استاد در سال هاي آخر زندگي در غم از دست دادن بابك پسرش سخت داغدار بود و تنها مايه اميد او كاوه بود كه او هم چون پدر راه ترجمه را در پيش گرفته و در كنار آن به عكاسي از طبيعت نيز مي پرداخت.
با اميد به اين كه مترجم جوان هر چه زودتر به زندگي پربارش باز گردد و با ادامه راه ترجمه، جاي پدر فقيدش را براي كساني كه همواره به تلاش پربار او ارج مي گذارند و همواره يادش را به عنوان انساني فرهيخته و سخت كوش که خالق آثاري چون «فرهنگ آثار» و «مكتب هاي ادبي» بود گرامي مي دارند، سبز نگه دارد...
نظر شما