به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از خبرگزاری آلمان، در این نمایشگاه که به مرور داستان های 200 ساله برادران گریم می پردازد، 200 تصویر انتخاب شده که از لحاظ توالی زمانی، از تصاویر کشیده شده توسط «لودویگ امیل گریم» برادر نقاش برادران گریم تا تفسیر مجدد طنزآمیز زمان معاصر را در بر می گیرد.
به اعتقاد مسوولان این نمایشگاه، مرکز گوته و انستیتو پژوهشی کتاب های نوجوانان دانشگاه گوته در فرانکفورت، متن داستان ها تنها از طریق تصویرگری هایی که از آغاز به نسخه های چاپی آن ها افزوده شد، می توانستند به شکلی قوی در ضمیر خودآگاه جمعی نفوذ کنند. به گفته «ولفگانگ بونتسل» مسوول این نمایشگاه، تصویر رمانتیسم و چشم انداز آن چیزی که در حقیقت به عنوان رمانتیک به شمار می رفت، به طور عمده از متن داستان های عصر رمانتیک و تصویرگری های آن داستان ها متاثراست.
این نمایشگاه تنها در مورد داستان های کودکان و افسانه های برادران گریم نیست بلکه مناسبت این نمایشگاه دویستمین سالگرد چاپ نخست این داستان هاست. نویسندگان دیگری از عصر رمانتیسم همچون کلمنس برنتانو و یا نووالیس نیز در نیمه نخست قرن 19 به گردآوری، بازگویی و بازنویسی داستان ها پرداخته اند و برخی از آن ها نیز همچون ای.تی.هوفمان و یا فیلیپ اتو رونگه شخصا به مصور کردن آثار پرداختند. قرار گرفتن متن و تصویر در کنار یکدیگر خواست اصلی هنرمندان عصر رمانتیک بود که سبب ایجاد فرم های هنری مختلفی شد.
هانس – هاینو اورس از انستیتو پژوهشی کتاب های نوجوانان گفت : شهرت نویسندگان و بعدها مشهور شدن متن ها دو قرن تمام هنرمندان را تشویق کرد تا به موتیف های داستانی بپردازند. یک فهرست کامل تمام تصویرگران تا حدودی در نشریات مرجع تاریخچه هنر نوشته شده است که کارل فریدریش شینکل (1781 – 1841) آرشیتکت ساختمان های دولتی همچون مکس بکمن (1884 تا 1950) نقاش آلمانی در صدر آن فهرست قرار می گیرد.
هر چه داستان های عصر رمانتیک بخشی از آگاهی جمعی شدند ، بیشتر خود را از مصور کردن متن هایشان رها کردند. کلاودیا ماریا پشر در کاتالوگ این نمایشگاه می نویسد: آینده کتاب قصه های تصویری معاصر، نوید دهنده آن است که به شیوه خاص خود، آزادیخواهانه می شوند.
در مرکز گوته چیزهای دیگری نیز قابل مشاهده است که بازگویی استعمارستیزی دهه 70 قرن بیستم از جمله آن هاست؛ به عنوان مثال می توان از یانوش یکی از برجسته ترین تصویرگران کتاب های کودک در آلمان و یا روایت های متناقض همچون یک نسخه دو رنگ کمیک – جنایی بی ارزش از داستان «شنل قرمزی» یاد کرد.
چهارشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۱ - ۱۱:۰۸
نظر شما