به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از خبرگزاری سوییس، این نمایشگاه با تصویری از شهر ژنو در قرن 18 میلادی که اسطوره یک شهر تمام عیار را در هم می‌شکند آغاز می‌شود. در این تصویر ژنو با سوییس آیده‌آل مقایسه می شود؛ آن هم با آن سوییسی که روسوی فیلسوف در اثر پرفروشش با عنوان «ژولی یا الوئیز جدید» آن را به تصویر می کشد. این تصویر نشان دهنده نابرابری هایی است که روسو جوان خیلی زود با آن مواجه شد.
در بخش دیگر این نمایشگاه بازدیدکنندگان در می‌یابند که جامعه آن زمان تا چه حد مجذوب همه چیزهای عجیب و غریب بود و غریبه‌ها چگونه به نظر می‌آمدند. این مساله از این جنبه مفید است که موجب اندیشیدن درباره خویشتن شده و مکانیسم جامعه را به طور اساسی زیر سوال می‌برد؛ درست همانگونه که مونتسکیو فیلسوف و متفکر قرن 17 و 18 فرانسه در اثری با عنوان «نامه های ایرانی» آن را تشریح کرده است.
از جمله این غریبه ها بردگان بودند که با آن ها همچون چهارپایان رفتار می شد. آن‌ها انسان‌هایی بودند که بسیار متفاوت به نظر می‌رسیدند ولی در نهایت بسیار شبیه خود استعمارگران بودند. از دیگر موضوع‌هایی که در این نمایشگاه به آن پرداخته شده مساله تشکیل مستعمره‌ها و خشونت های مرتبط با آن است.
در زمانی که ولتر سلسله مراتب حاکم در میان انسان ها را مورد انتقاد قرار داد ، ژان ژاک روسو هر گونه قطعیتی را که موجب محرومیت انسان ها می شد را مورد سوال قرار داد. نگرش انتقادی او حتی بر انسان شناسان مشهور فرانسه در قرن 20 همچون کلود – لوی استروس نیز تاثیر گذارده است.
نمایشگاه «انسان در مرکز؛ روسو و نابرابری» از پنج شنبه 25 خرداد (14 ژوئن) آغاز شده و تا ژوئن 2013 ادامه خواهد داشت.
یکشنبه ۲۸ خرداد ۱۳۹۱ - ۱۶:۲۸
نظر شما