باورهای غلط اعتیاد

1- قرص ها و داروها خطری ندارند!
بسیاری از والدین و خانواده ها فکر می کنند، اعتیاد فقط به مواد مخدری مانند تریاک، شیره، هرویین و کراک خطرناک است و اگر در وسائل فرزندشان قرص یا دارو پیدا کنند، گمان می برند، دارو ضرری ندارد و چون کارخانه های دارویی آن را تهیه می کنند و داروخانه آن را عرضه می کند، پس به طور کلی بی خطرند!
باید بدانیم که این یک تصور غلط است و داروهایی مانند ترامادول، دیفنوکسیلات، انواع داروهای حاوی کدئین، بنر و دیازپین ها یعنی داروهایی که به زپام ختم می شوند (دیازپام، کلونازپام، فلورازپام و ...)، کلردیازپوکساید، فتوباربیتال و زانکس یا آلپروزولام نیز از جمله داروهای اعتیاد آورند که درمان اعتیاد آن ها بسیار دشوار است. 

2- شیشه اعتیادآور نیست و مرفین را می شوید!
بسیاری از فروشندگان مواد برای تبلیغ مواد خود، ادعا می کنند که ماده شیشه اعتیاد ندارد. این در حالی است که شیشه از اعتیادآورترین مواد شناخته شده است.
بسیاری از معتادان سابقه دار می گویند، ما به تریاک، شیره و سایر موادِ خانواده تریاک معتاد بوده ایم، بارها ترک کرده ایم و ماه ها و سال ها پاک مانده ایم، ولی دوباره اعتیادمان عود کرده است. در صورتی که ترک کردن اعتیاد به شیشه اساساً معنی ندارد.
همچنین هستند نوجوانانی که یک بار برای کنجکاوی ماده شیشه را تجربه کرده اند و الان به آن معتادند. در ضمن، دانستن این نکته ضروری است که شیشه در درمان اعتیاد به سایر مواد (خانواده و تریاک و حاوی مرفین) به هیچ وجه موثر نیست و این ادعا یک دروغ محض و فریبنده است.

3- ترک اعتیاد آسان است!
این جمله بار روح پیشگیری در تضاد است. ترک اعتیاد به هیچ وجه آسان نیست. تجربه نشان داده است، از هر صد نفر معتاد مراجعه کننده به مراکز درمانی شاید بتوان فقط بیست نفر را آن هم در طول فقط یکسال پاک نگه داشت.
شایان ذکر است، حرف هایی مانند درمان تضمینی، ترک اعتیاد در چهار ساعت، ارسال دارو به شهرستان و کپسول های ماهواره ای، بیشتر به مزاح و شوخی شبیه است. مگر می توان یک معتاد با بیماری مزمن را در چهار ساعت درمان کرد؟ درمان اعتیاد حداقل به شش ماه زمان نیاز دارد. 

صفحه 131/ ای کاش پدر معتاد نبود/ لیاقتعلی پورچنگیز/ مرکز کرمان شناسی/ چاپ اول/ سال 1390/ 152 صفحه/ 2800 تومان