دانشگاه روستوک در نظر دارد طی چند سال آینده کلیات آثار اووه یانسون نویسنده آلمانی قرن بیستم را منتشر کند.-
اووه یانسون از سال 1952 تا 1954 در شهر روستوک دانشجوی رشته زبان و ادبیات آلمانی بود. دانشگاه روستوک امروز به عنوان مرکز بین المللی تحقیقاتی یانسون به شمار می رود و در آن یک عنوان استادی نیز به نام این نویسنده تاسیس شده است.
پروفسور هولگر هلبیگ از پروژه انتشار کلیات آثار این نویسنده که برای انتشارتش زمانی در حدود 20 سال در نظر گرفته شده ، به عنوان یک رویداد ادبی برجسته و واقعه ای تاریخی فرهنگی نام برد. طبق ارزیابی این استاد مجموع بهای این پروژه افزون بر چند میلیون یورو خواهد بود.
اووه یانسون در 20 جولای 1934 در کامین در لهستان متولد شد. او یکی از اعضای گروه مشهور 47 بود. خانواده وی پس از پایان جنگ دوم جهانی به شهر آنکلام در آلمان گریخت. پدرش دستگیر شد و پس از تبعید به شوروی در سال 1946 در همان کشور جان سپرد. بعدها مادر یانسون همراه او و خواهرش به شهر گوسترو در آلمان مهاجرت کرد. یانسون از سال 1952 تا 1956 در روستوک و لایپزیک در رشته زبان و ادبیات آلمانی تحصیل کرد و پس از فرار مادرش درسال 1956 به برلین غربی، وی در برلین شرقی ماند و همان سال نخستین رمانش با عنوان «حدس هایی در مورد یاکوب» را در انتشارات سورکمپ به زیر چاپ برد. او پیش از این رمان اثر دیگری را با عنوان «اینگرید بابندرارده؛ امتحان نهایی 1953» به رشته تحریر درآورده بود که دست نوشته های این اثر را بسیاری از انتشاراتی ها از جمله سورکمپ رد کرده بودند و این رمان در سال 1985 از میان ماترک به جامانده از این نویسنده در قالب کتاب منتشر شد.
یانسون از سال 1969 عضو انجمن شاعران، رمان نویسان و مقاله نویسان جمهوری فدرال آلمان و آکادمی هنر برلین غربی بود و از سال 1972 به ریاست این آکادمی منصوب شد. او سال 1970 جلد نخست شاهکارش با عنوان «سالروزها» را منتشر کرد که تا یک سال پیش از درگذشتش در حال کار کردن روی این رمان بود. او سال های 1971 و 1973 جلد دوم و سوم این رمان را منتشر کرد و انتشار جلد چهارم آن به دلیل پاره ای بحران ها در سال 1983 انجام گرفت. دریافت جوایز ادبی از سال 1960 برای وی آغاز شد و او در سال 1971 موفق به کسب معتبرترین جایزه ادبی کشور آلمان موسوم به گئورگ بوشنر شد. یانسون در 23 یا 24 فوریه 1984 در شهر شرنس انگلستان بر اثر نارسایی قلبی درگذشت. از دیگر آثار این نویسنده می توان به «سومین کتاب در مورد آخیم» 1961، «دو دیدگاه» 1965 و «سفری به کلاگنفورت» 1974 اشاره کرد.
نظر شما