كنش و جهت‌گيري آن
از نگره پارسنز و همكارانش، «نظريه كنش، چهارچوبی مفهومی برای تحليل رفتار ارگانيسم‌های زنده به شمار می‌آيد». اين نظريه بر جهت گيری رفتار برای تحقق اهداف در وضعيت‌ها به وسيله مقررات هنجاری كاربرد انرژی دلالت دارد. لذا اگر رفتار حاوی اين عناصر باشد، كنش خوانده مي‌شود.
از اين منظر، «هر كنشی، كنشِ كنشگر است و در وضعيتی مركب از هداف، امكان دارد. اهداف می‌تواند شامل ديگر كنشگران باشد يا اهداف فيزيكی و فرهنگی را در برگيرد. هر كنشگر، نظامی از رابطه با اهداف دارد كه «نظام جهت‌گيری» خوانده می‌شود. اهداف می‌توانند شامل آماج، منابع، وسايل، شرايط، موانع يا نمادها باشند».
ميزان دلبستگی و اهميت اهداف بر سازمان‌دهی جهت‌گيری كنشگر مؤثر است. جهت‌گيری به شناخت كنشگر از وضعيت و خواست و هدف، ارزش و اهميت آن‌ها و ارزيابی چگونگی تحقق‌شان برمی‌گردد. انگيزش انرژی كنش به سمت مقررات هنجاری در رابطه با ديگر كنشگران و وضعيت است.
صفحه 51 و 52/ پارسنز و نظريه كُنش/ دكتر عباس محمدی اصل/ انتشارات گل‌آذين/ چاپ اول/ سال 1390/ 156 صفحه/ 4400 تومان
پنجشنبه ۱۲ مرداد ۱۳۹۱ - ۱۴:۰۰
نظر شما