به گزارش خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا) به نقل از پايگاه اكسپرسيون الجزاير، سخن از ادبيات الجزاير خواه ناخواه در ذهن خوانندگان گوشه و كنار جهان نامهايي چون كاتب ياسين، ياسمينا خضرا، بوعلام صنصال، سيد احمد غزالي، مولود حمروش، مولود فرعون و مولود معمري را به خاطر ميآورد؛ چهرههايي كه به طور عمده سالها در كشورشان به نوشتن می پرداختند اما سرانجام از دريچه ناشران اروپايي يا به طور دقيقتر فرانسوي، به دنيا معرفي شدند. علت چنين امري چيست؟ آيا اقبال نه چندان زياد به كتابخواني در الجزاير باعث ناشناس ماندن بسياري از استعدادهاي سرشار ادبي در اين كشور بوده است؟ در صورت پاسخ مثبت به اين سوال چه چيزي نويسندگان امروزي الجزايري مقيم آن كشور را به نوشتن و عرضه آثار تازه وا ميدارد؟
حميد قرين نويسنده و روزنامهنگار الجزايري در برنامهاي با عنوان «نوشتن براي زندگي» در عمارت فرهنگ و هنر در الجزيره (پايتخت الجزاير) نگاهي به وضعيت موجود نويسندگي در الجزاير افكنده و ديدگاههايش را درباره فضاي تعامل نويسنده و مخاطب ارایه كرده است. او كه تاكنون 16 رمان منتشر كرده در زمره آن دسته از نويسندگاني است كه تعدادي از آثارشان را نه از الجزيره بلكه از پاريس به دنيا معرفي كردهاند.
اين نويسنده پا به سن گذاشته ابتدا از عشقش به نوشتار ادبي و دنياي ادبيات داستاني سخن ميگويد كه از دوره جواني در وجودش جوانه زد و زندگياش را شكل بخشيد. به گفته او هنگام خلق يك داستان تازه، تنها زماني به نوشتن آن ميپردازد كه ابتدا و پايان و ساختار كلي قصهاش را در اختيار داشته باشد.
او ضمن ابراز تمايل قلبي به ارتباط دایم و پوياي نويسنده با خوانندگانش به تحليل شرايط نويسندگي در الجزاير پرداخته و اين حرفه را يك انتخاب و يك فداكاري هميشگي قلمداد ميكند. به باور او وقتي نويسندگان الجزايري مينويسند نه از آن روست كه دردي در دل دارند بلكه به اين دليل است كه با خود چيزهايي براي گفتن و شرح دادن براي عموم مردم دارند. اين همان حلقه ارتباطي بين نويسنده و خواننده است كه نويسنده در تلاش براي رساندن آن به دست مخاطب است.
او با اشاره به وضعيت كتاب و كتابخواني در الجزاير، آن را در شرايط نامطلوبي ميبيند و عنوان ميكند توسعه و ترويج مطالعه و نشر كتاب از اموري است كه از سالهاي طولاني تاكنون هرگز در الجزاير به آن اهتمام ورزيده نشده و جاي نقص فروان دارد. به زعم او ناشران الجزايري به خوبي از پي ادامه حياتشان بر ميآيند اما بر خلاف آن نويسندگان از هيچگونه همكاري رسانهاي و توسعهگرا برخوردار نيستند.
سپس قرين به موضوع انتشار آثار نويسندگاني چون ياسمينا خضرا و بسياري ديگر در داخل و خارج از كشور پرداخته و با اظهار تأسف ابراز ميدارد هيچ يك از اين نويسندگان از انتشار آثارشان در الجزاير زندگي نميكنند، از اين رو عمده اين نويسندگان از دريچه عرضه آثارشان از سوي ناشران فرانسوي ميتوانند به طور حرفهاي به نويسندگي بپردازند.
با اين حال از نظر او همه نويسندگان در عمق وجودشان به دنبال شناخته شدن از سوي مردمشان هستند. آن ها براي تحصيل درآمد نمينويسند بلكه به دليل حقايق و واقعيتهايي كه ميخواهند شناسانده شوند و بالاتر از آن خواست شان براي نزديك شدن به ديگران، به امر نوشتن اهتمام ميورزند. هنر نويسندگي توانايي نجات و نگهداري زندگي انساني را داراست زيرا تاريخ انسانيت با نوشتن آغاز شده است.
آخرين اثر قرين رماني با عنوان «كامو در قليان» سال 2009 منتشر شد و از پاييز امسال انتشارات قصبه از ناشران شناخته شده الجزاير اثر تازهاي در حدود 300 صفحه به قلم حميد قرين روانه بازار كتاب ميكند. اثر تازه او «درباره سالهاي خاطراتم» بر پايه حرفه روزنامهنگارياش شكل گرفته و در آن چهرههاي سرشناس ادبيات الجزاير چون مولود عاشور، كاتب ياسين و ياسمينا خضرا همراه با برخي از چهره های فرهنگی و سياسی الجزاير ترسيم شدهاند.
چهارشنبه ۲۵ مرداد ۱۳۹۱ - ۱۱:۴۹
نظر شما