نازنين جودت در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)، درباره «پروانه‌ها در برف مي‌رقصند» اظهار كرد: اين كتاب نخستين داستان بلند من با موضوع دفاع مقدس است كه براساس واقعيت به حوادث و مسايل آن دوران اشاره دارد.
وي ادامه داد: موضوع كتاب روايتي از خاطرات يك زن است كه پس از مهاجرت به قبرس دچار بحران مي‌شود. مرور خاطرات وي در دو زمان حال و گذشته و در فضايي دراماتيك باعث مي‌شود هشت سال دفاع‌مقدس را به ياد آورد.
اين نويسنده با بيان اين مطلب كه تاكنون كتاب‌هاي بسياري در حوزه دفاع‌مقدس در قالب‌های مستند و خاطره نوشته شده‌اند و داستان هم به عنوان يك گونه ادبي مي‌تواند سهم مهم و تاثير‌گذارتري در بيان واقعيت‌هاي آن دوره داشته باشد، توضيح داد: معتقدم بيان داستاني واقعي در قالب دراماتيك تاثير بيشتري بر مخاطب دارد. نوشتن «پروانه‌ها در برف مي‌رقصند» دو سال‌ونيم طول كشيد و مشكل اصلي در تاخير چاپ آن ضد جنگ بودن اثر عنوان مي‌شد. هر چند معتقدم اين داستان ضد جنگ است اما هدف من بيان واقعيت‌هاي آن دوره بود.
جودت، هدف از نگارش اين اثر را همذات پنداري با شخصيت اصلي داستان عنوان كرد و گفت: پدرم نظامي بود و بيشتر حوادث كتاب هم برگرفته از تجربيات شخصي من است كه مي‌خواستم بر اساس آن‌ها اتفاق‌ها را بيان كنم. در دوره هشت سال دفاع‌مقدس مرسوم بود كه وقتي رزمنده‌اي شهيد مي‌شد نام وي را بعد از اذان ظهر از بلندگوي مسجد اعلام مي‌كردند. در آن زمان دانش آموز بودم و پدرم مانند پدران بسياري از همكلاسي‌هايم در جبهه بود. خبري كه از بلندگو اعلام می‌شد براي ما ترس‌برانگيز بود و باعث مي‌شد در اضطراب به سر ببريم. شايد بيان اين مسايل به نظر برخی افراد ضد جنگ باشد اما واقعيتي است كه آن را تجربه كرديم و نمي‌توانيم فراموش كنيم.
وي درباره نگارش داستان با موضوع دفاع‌مقدس و جايگاه آن در جامعه افزود: در سال‌هاي گذشته، بيان سختي و تلخي‌هاي جنگ در داستان‌هاي دفاع‌مقدس كم‌رنگ است چون بيشتر براي تشويق افراد جامعه به پايداري و مقاومت نوشته مي‌شدند اما نسل امروز براي برقراري ارتباط با آن دوره نيازمند آشنايي با سختي‌ها و تحمل افراد در دوران جنگ تحمیلی عراق علیه ایران است.
کتاب «پروانه‌ها در برف مي‌رقصند» در قطع رقعي و 168 صفحه با شمارگان هزار و 100 نسخه و بهاي 45 هزار ريال از سوي نشر سفير اردهال منتشر شده است.
دوشنبه ۶ شهریور ۱۳۹۱ - ۰۹:۵۷
نظر شما