شنبه ۱ مهر ۱۳۹۱ - ۰۸:۰۰
ايبنا - خواندن يك صفحه از يك كتاب را مي‌توان چند گونه تعبيركرد؛ چيدن شاخه گلي از يك باغ، چشيدن جرعه‌اي از اكسير دانايي، لحظه‌اي همدلي با اهل دل، استشمام رايحه‌اي ناب، توصيه يك دوست براي دوستي با دوستي مهربان و...
توجه مصریان به زبان و ادبیات فارسی
در دوران باستان تا عصر ممالیک و در نهایت دوران حکومت خاندان «محمدعلی پاشا» مصریان بیش از ایرانیان به هنر و ادب فارسی علاقه نشان می‌دادند. نخبگان و صاحب‌نظران بزرگ مصر معتقدند که میراث بسیاری از آنان به دو زبان کهن و غنی باستانی عبری و پارسی نگاشته شده است (درویش، 1385(1): 73).
نسخه‌های خطی فارسی در کتابخانه‌های قاهره و اسکندریه، بیانگر حضور فعال و پرتوان ایرانیان و زبان فارسی است (شورای گسترش زبان و ادبیات فارسی، 1380: 78). در زمان تصرف مصر توسط فرانسه، ناپلئون، سودای تصرف هند را در سر می‌پروراند و از راه مصر قصد داشت به آن کشور دست یابد. حضور ناپلئون به همراه شرق‌شناسان فرانسوی در مصر به شناخت بیشتر مصریان از ایران و آثار ادب فارسی انجامید. مدت‌ها پس از خروج ناپلئون، شرق شناسان فرانسوی در مصر باقی ماندند، تحقیقات خویش را درباره مسائل مختلف ایران ادامه دادند و آثار خویش را در مصر منتشر کردند که این مسئله به شناسایی بیشتر ایرانیان در مصر منجر شد.
صفحه 26 / بررسی روابط فرهنگی ایران و آفریقا/ دکتر احمد بخشی/ انتشارات پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی/ چاپ اول/ سال 1391/ 86 صفحه/ 2100 تومان
نظر شما