دوشنبه ۲۴ مهر ۱۳۹۱ - ۱۴:۰۰
101 روش برای اندازه‌گیری عملکرد پرتفوی

ايبنا - خواندن يك صفحه از‌‌ يك كتاب را مي‌توان چند گونه تعبيركرد؛ چيدن شاخه گلي از يك باغ، چشيدن جرعه‌اي از اكسير دانايي، لحظه‌اي همدلي با اهل دل، استشمام رايحه‌اي ناب، توصيه يك دوست براي دوستي با دوستي مهربان و...

 معیارهای تحلیلی 

این قسمت با یک پرتفوی فرضی شروع می‌شود که در آن فرض بر این است که همواره می‌توان با نرخ بازده اوراق بدون ریسک قرض گرفت و یا قرض داد. شاخص M2 (یا شاخص RAP، عملکرد تعدیل شده براساس ریسک) که توسط مودیلیانی میلر (1997) ارائه گردید،‌ معیاری است جهت مقایسه بازده افزایشی و ریسک بازار. تفسیر این معیار که براساس درصد بیان می‌شود، بسیار ساده بوده و از طرفی رتبه‌بندی علمکرد پرتفوی‌ها، ارتباطی با نوع شاخص انتخاب شده ندارد. در واقع این معیار نوع خاصی از تابع خطی نسبت شارپ می‌باشد و معیار جدیدی به شمار نمی‌رود. به همین خاطر برخی معایب نسبت شارپ را نیز دارا می‌باشد.
شولز و ویلکنز (2005) معیار مشابهی را ارئه کردند که در آن از معکوس بتای پرتفوی استفاده می‌شود. این مدل که معیار عملکرد تعدیل شده براساس ریسک بازار (MRAP) نام گرفت، علاوه بر سهولت در محاسبات، این امکان را فراهم می‌سازد تا بتوان بازده پرتفوی را با بازده بازار مقایسه کرد. از آنجا که بازده در این مدل متناسب با ریسک بازار سنجیده می‌شود، نه ریسک کل.

صفحه 32 / 101 روش برای اندازه‌گیری عملکرد پرتفوی/ جواد عبادی و سیما یزدانی/ انتشارات نوید مهر/ چاپ اول/ سال 1391/ 120 صفحه/ 5000 تومان

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها