غلامرضا کریم‌زاده، دبیر کمیته تخصصی نام‌نگاری و یکسان‌سازی نام‌های جغرافیایی ايران در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، اظهار کرد: راهنمای آوانگاری کلی نام‌های جغرافیایی، فصلی از کتاب جامعی است که در آن به موضوع‌های مختلفی در نگارش و تلفظ درست و دقیق جاي‌نام‌ها پرداخته است.
وی افزود: علم «توپونیمی»، علمي است كه پژوهشگران دیگر رشته‌ها چون جغرافیا، تاریخ، زبانشناسی و باستانشناسي برای بررسی نام‌هاي جغرافیایی از آن استفاده می‌کنند. نام‌هاي جغرافيايي ريشه در فرهنگ، تاريخ و جغرافياي هر مرز و بوم دارند و جزیی از ميراث فرهنگي و هويت جغرافيايي هر کشورند. ثبت صحيح و همسان آنها در نقشه‌ها، اطلس‌ها، مدارك و اسناد جغرافيايی امری مهم و ضروری به‌شمار می‌رود.
دبیر کمیته تخصصی نام‌نگاری و یکسان‌سازی نام‌های جغرافیایی توضیح داد: ارتباط نزديك جاي‌نام‌ها با امور سرزميني و حاكميتي هر كشور، اهمیت این موضوع در سطح بین‌المللی را دوچندان کرده و کشورها می‌کوشند تا با ایجاد مراجع و نهادهاي ملی، جای‌نام‌هاي مربوط به خود را ساماندهی کنند.
وی درباره اهمیت نظام آوانگاری مصوب گفت: اين شيوه آوانگاري علاوه بر جامع بودن و انطباق با اصول و قواعد علمي، از سادگي و قابليت اجرايي بالايي برخوردار است. شيوه آوانگاري كلي نام‌هاي جغرافيايي كه متناسب با زبان فارسي ارایه شده است، امكان تلفظ و بيان درست این جاي‌نام‌ها را براي همه كاربران به‌ویژه در رسانه‌های شنیداری و ديداري فراهم می‌کند. بنابراین با انتشار صحيح نام‌هاي جغرافيايي از بروز تغيير و تحريف در آنها جلوگيري می‌شود.
کریم‌زاده ادامه داد: استفاده از علامت‌ها و نمادهاي لاتين براي نمايش آواها باعث می‌شود تا كاربران كشورهاي ديگر نيز بتوانند از اين شيوه آوانگاري براي تلفظ و نگارش درست نام‌هاي جغرافيايي استفاده کنند. بر همین اساس، نظام آوانگاري كلي نام‌هاي جغرافيايي ايران به گروه متخصصان نام‌هاي جغرافيايي سازمان ملل ارایه شد و در سال جاري به‌عنوان شيوه‌‌‌اي بين‌المللي به‌تصويب سازمان ملل رسيد.
دوشنبه ۱۰ مهر ۱۳۹۱ - ۱۰:۲۷
نظر شما