به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، این نویسندگان سهم بزرگی در دنیای ادبیات داشته‌اند. 

گراهام گرین
هنری گراهام گرین، رمان نویس، نمایشنامه نویس و منتقد انگلیسی چنین روزی در سال 1904 به دنیا آمد. حاصل تلاش های ادبی وی ۲۸ رمان، چهار زندگینامه خود نوشت، سه سفرنامه، چهار مجموعه داستان کوتاه، چهار کتاب کودک، هشت نمایشنامه و پنج فیلمنامه است. وی دوران تحصیلش را در آکسفورد گذراند و در ناتینگهام به روزنامه‌نگاری پرداخت. در آثار وی که غالبا پرهیجان و تکان‌دهنده است، موضوع‌های شوم و نفرت‌انگیز در برابر موضوع های الهی و زیبا قرار می‌گیرند. نخستین مجموعه شعر وی با نام «آوریل سرایی» سال 1925 و نخستین رمان وی با نام «مرد وسط» سال 1929 به چاپ رسید. وی سال ها سردبیر روزنامه «تایمز» بود اما در ۱۹۳۰ این شغل را رها کرد و به انتشار رمان پرداخت و تا جنگ جهانی دوم، سالی یک کتاب منتشر کرد. وی «صخره برایتون» را سال 1938، «قدرت و افتخار» را سال ۱۹۴۰ و «جان مطلب» را سال 1948 به رشته تحریر در آورد. بسیاری از داستان های این نویسنده به فیلم سینمایی تبدیل شده که از میان آن ها می‌توان به فیلم «مرد سوم» اشاره کرد که با اقتباس از کتاب «بیست و یک داستان» او ساخته شده است. وی این کتاب را سال ۱۹۵۴ میلادی منتشر کرد. «اسلحه ای برای فروش»، «مامور معتمد» و «قدرت و جلال» از دیگر آثار اوست. وی در سال 1991 از دنیا رفت. 

آگوست ویلسون
آگوست ویلسون نمایشنامه نویس آمریکایی چنین روزی در سال 2005 برای همیشه آرمید. وی که سال 1945 در پنسیلوانیا به دنیا آمد، از چهارسالگی می توانست بخواند و از 12‌سالگی به خواندن آثار نویسند‌گان سیاهپوست روی آورد. سرمایه ادبی ارزشمند ادبی او مجموعه‌ای از ۱۰ نمایشنامه با نام «پیزبورگ» است که وی به خاطر دو نمایشنامه از این مجموعه موفق شد دو بار جایزه پولیتزر را به دست آورد. «مفت» از نخستین نمایشنامه هایی است که وی نوشت و با اقبال زیادی روبه رو شد. «بازگشت به خانه»، «سیزو بنزی مرده است»، «خیابان فلرستن» و «مارینی» از کارهای مطرح وی به حساب می آید. وی برای نمایش مارینی جایزه بهترین نمایشِ حلقه منتقدان تئاتر نیویورک را از آن خود کرد. پس از آن سال ۱۹۸۷ نمایش «پرچین‌ها» برای وی بار دیگر جایزه حلقه منتقدان را به ارمغان آورد. علاوه بر این وی با این نمایش جایزه تونی و نخستین جایزه پولیتزر خود را به دست آورد. ویلسون در سال ۱۹۸۹ نمایش « مشقِ پیانو» را روی صحنه برد و دومین جایزه پولیتزر خود را هم برای این نمایشنامه به دست آورد. از وی به عنوان یکی از نمایشنامه نویسان مطرح آمریکایی یاد می کنند.